Anubis

Bóstwo
Anubis
Tytuł(y)	Sędzia umarłych; strażnik umarłych; zbieracz dusz; ogar umarłych
Symbol	czarny szakal
Plan Ojczysty	Pola Ofiar; Plan Astralny
Ranga mocy	Nieokreślone (kiedyś pośrednie lub pomniejsze)
Charakter	praworządny neutralny lub praworządny dobry
Dziedziny	sąd, śmierć, strażnik martwych bogów
Domeny	Prawo, Magia, Rozkład, Śmierć
Ulubiona broń	buzdygan
Zwierzchnik	brak (kiedyś Re)

Anubis (zwany też Chac Mool) - egipski bóg związany z opieką umarłych, przewożeniem ich oraz osądem. Jest nieślubnym synem Neftydy oraz Ozyrysa, przyrodni brat Horusa. Kiedyś panował nad Orkusem.

Wraz z czasem, jak to Ozyrys zaczął przejmować czoło w domenie śmierci, Anubis zaczął się wycofywać. Jedni twierdzą, że dobrowolnie, gdy zobaczył morze martwych ciał bogów, a inni, że pod naciskiem innych bogów. Ostatecznie (niezależnie od powodów) przeniósł się do Astralu, gdzie opiekuje się upadłymi bogami. Pilnuje, aby nikt nie zakłócał im wiecznego spokoju. Czasem jednak pozwala śmiertelnikom na przerwanie długiego snu mocom, ale motywy Anubisa w tym temacie są nieznane.

Pojawił się w formie Strażnika Martwych Bogów,

Awatar

Anubis w "Dead gods"

Anubis pojawia się jako mężczyzna z głową szakala i długim, psim ogonem. Gładko uczesana grzywa opada mu na ramiona. Ubiera się w sięgającą kolan białą spódniczkę, dużą ilość obręczy i bransolet na rękach oraz łyskowaty, złoty napierśnik.

Ten fragment dotyczy pierwszej edycji Advanced Dungeons and Dragons.

Potrafi animować dowolny posąg z jego wizerunkiem. Jednocześnie może oczarować dwa stworzenia, dowolnie zmieniać kształty oraz teleportować się przez przeskok fazowy.

Ten fragment dotyczy 3.0 oraz 3.5 edycji Dungeons and Dragons.

Potrafi przybrać formę szakala. Zwykle nosi berło lub Prawdziwy ankh. W walce wręcz używa ciężki buzdygan prawa i zniszczenia+5. Posiada liczne uzdolnienia w temacie magii nekromantycznej, ale i wiedzy. Potrafi ożywiać przedmioty będące w grobowcach, ale też uniemożliwić wskrzeszenie danych zwłok. Wyczuwa naruszanie miru grobowego oraz tych, którzy w ostatnim czasie wskrzeszali martwych.

Osobowość

Nienawidzi złodziei i hien cmentarnych. Jeżeli do grobowcu, na którym znajduje się jego wizerunek, będzie włam istnieje niewielka szansa przybycia awatara Anubisa, który będzie chciał zabić intruza.

Nie cierpi, gdy podczas transportu duszy zmarłego musi ją oddać. Wszelkiej maści akcje skutkujące wskrzeszeniem zmarłego, który był wyznawcą któregoś z egipskich bogów, spowodować mogą przywołaniem niezadowolonego Anubisa. Ten nałoży zobowiązanie na tego, który wskrzeszał. Przeważnie jest to misja wsparcia wyznawców Anubisa.

Gdy podczas podróży natrafił na morze martwych bogów, na Planie Astralnym, to popadł w melancholię. Zaczął rozmyślać tematykę śmierci swojej oraz przemijania bóstw. Załamał się widząc, gdy śmiertelnicy przybywają na Plan Astralny, bo rozdzierać ciała upadłych bogów z ich dawnej mocy. Prawdopodobnie to było jego inspiracją do porzucenia swojej boskości i stania się Strażnikiem Umarłych Bogów.

Kult

Symbol Anubisa

Kapłani Anubisa są nieliczni i niezbyt lubiani. Wszystko z powodu bliskości ich życia z pogrzebami i wszelkimi nekropoliami. Wielu wykorzystuje stereotyp ponurego, surowego i onieśmielającego grabarza, ale nie wszyscy.

Świątynie Anubisa są zwykle położone blisko cmentarzy. W środku znajdują się sale balsamistyczne, kaplice pogrzebowe oraz ukryte skarbnice wiedzy.

Istnieje rytuał specjalnego poświęcenia grobowca pod opiekę Anubisa. Do jego przeprowadzenia potrzeba klejnotów o wartości 50 tys. złotych monet oraz zaawansowanego w rozwoju kapłana. Podczas przeprowadzania rytuału Strażnik Umarłych może przybyć osobiście. Tak poświęcony obiekt ma większą protekcję boga, podczas zakłócania pośmiertnego miru przez obcych.

Anubis wciąż upoważnia swojego gestora, Betitę Khab, by wędrowała po Astralu doglądając (i zawiadamiając o) dryfujących zwłokach. Lecz nie udziela on już czarów swoim wyznawcom. Z drugiej strony, kapłani Anubisa pobierają swoją magię z jakiegoś źródła. Jest możliwe, że Anubis pobiera swoją siłę z boskich łupin dryfujących po Astralu, z których wiele dostaje szału podczas snów i tęsknoty za życiem.

Dogmat

Anubis prowadzi dusze zmarłych śmiertelników do Sal Sądu, nadzoruje ich ważenie na szalach Ma'at i chroni je podczas podróży. Dodatkowo strzeże cmentarzy przed rabusiami grobów i innymi profanami. Pomógł matce, Neftydzie i ciotce, Izydzie, w mumifikacji Ozyrysa (swego ojca), wykorzystując posiadaną wiedzę o ziołach i lekach. Jest także strażnikiem wiedzy magicznej, zwłaszcza tej związanej z nekromancją. Mimo wiedzy nekromantycznej, nie pochwala ożywiania czy kontroli nieumarłych - z wyjątkiem mumii służących za strażników grobów. Wyznawcy Anubisa ćwiczą rygorystyczną dyscyplinę, by wyostrzyć swe umysły i dusze, przygotowując się na ewentualną podróż w zaświaty. Sędzia Umarłych ma nielicznych wyznawców, ale często jest czczony podczas pogrzebów, którym najczęściej przewodzą jego kapłani.

Boska kraina

Kiedyś jego boską krainą było Amun-thys. Wraz z przejmowaniem domeny śmierci, sądu nad umarłymi itd. przez Ozyrysa, Anubis zaczął oddalać się od pozostałych bogów panteonu. Ostatecznie odszedł do Astralu, gdzie zajął się opiekowaniem martwymi bóstwami. Gdy jakieś martwe ciało jakiejś mocy jest zagrożone, to te zaczyna się zbliżać do strażnika. Chociaż to zagrożenie może być oddalone, to już on wie.

Różnice między edycjami

W 1 edycji był bóstwem pośrednim, w edycji 3 był bóstwem pomniejszym zaś w edycji 2 był "status nieokreślony". W ramach "Dragon Magazine" potwierdzono istnienie Strażnika Martwych Bogów oraz jego pochodzenie od Anubisa, co by oznaczało że i w 3 edycji status powinien być "nieokreślony".

Niejednoznaczność jest też i z charakterami. Edycja 3 i 5 podają charakter jako "praworządny neutralny". Edycja 1 oraz 2 podają charakter jako "praworządny dobry".

Ciekawostki

Historycznie Anubis był najważniejszym bogiem umarłych w okresie Starego Państwa. W czasie Średniego Państwa pierwszeństwo przejął Ozyrys. W czasach rzymskich był już tylko przewoźnikiem.

Kapłani nosili w rytuałach drewnianą maskę. Zwłaszcza podczas balsamowania i mumifikowania faraonów.

Chociaż Grecy mieli pogardliwy stosunek do wierzeń staroegipskich, to szanowali Anubisa. Używali przysięgi "Na Psa Egiptu", akceptując jego pozycję jako arbitra w zaświatach.

Źródła

• On Hallowed Ground
• A Guide to the Astral Plane
• Deities And Demigods (1ed)
• Deities And Demigods ("Bóstwa i Półbogowie") (3ed)
• Dead Gods
• Dragon Magazine nr 359