Arvoreen

Bóstwo
Arvoreen (pierwszy od lewej)
Arvoreen
Tytuł(y)	Obrońca, Ostrożny Miecz
Symbol	dwa skrzyżowane krótkie miecze
Plan Ojczysty	Zielone Pola
Ranga mocy	Pośrednie bóstwo niziołków
Charakter	praworządny dobry
Dziedziny	obrona, wojna, czujność, niziołki, wojownicy, obowiązek
Domeny	dobro, niziołki, ochrona, oczyszczenie, odwaga, prawo, szlachectwo, wojna
Ulubiona broń	Serce Egidy (krótki miecz)
Sojusznicy	Yondalla, Cyrrollalee, Urogalan
Wrogowie	bóstwa goblinoidów, orków i koboldów, Bane, Umberlee, Auril, Malar, Talos, Urdlen, Bane, Talona
Zwierzchnik

Symbol Arvoreena

Arvoreen (AR-wo-rin) jest bóstwem, które trudno na pierwszy rzut oka skojarzyć z rasą niziołków. Mężny Obrońca jest nikim innym jak bogiem wojny i walki, a oba te aspekty nie są zbyt często kojarzone z Niskim Ludem.

Zawsze czujny i ostrożny, obserwuje swych wyznawców, dbając, by nic złego im się nie przydarzyło. Opracowuje plany jak najlepszej obrony w czasie wojen, dba o wyszkolenie niziołczych armii i przygotowuje niziołków do odparcia każdego ataku. Złośliwcy mówią jednak, że jest aż nadto opiekuńczy i zapobiegliwy.

Mimo olbrzymiej mocy, jest dość łagodnym bóstwem. Stroni od brutalności i zawsze usiłuje uniknąć walki, próbując wyjaśnić przeciwnikowi, jakie błędy tkwią w jego działaniu, a następnie stara się przekonać go do swych racji. Jeśli jednak te metody zawiodą, nie waha się przystąpić do zmagania, walcząc zaciekle do ostatka.

W porównaniu z resztą panteonu, Arvoreen jest mniej beztroski i radosny, a jego poważna postawa przypomina braciom, że wolność i bezpieczeństwo, którymi obecnie się cieszą, są efektem ciężkich walk i niezwykle łatwo mogą ponownie je utracić. Najczęściej spotykanymi wyznawcami Obrońcy są wojownicy oraz wojownicy-wieloklasowcy, kładący większy nacisk na bojową część ich profesji.

Każdy wojownik, niezależnie od swojej rasy, walczący w obronie niziołczej rasy, może liczyć na otrzymanie w zamian pomniejszego magicznego przedmiotu, będącego wyrazem wdzięczności Obrońcy.

Historia/Związki

Arvoreen pozostaje w dobrych stosunkach z większością dobrych oraz neutralnych bóstw, zwłaszcza tych z panteonów gnomiego, elfiego, krasnoludzkiego oraz ludzkiego. Spośród własnego panteonu największą przyjaźnią darzy Yondallę, Cyrrollalee oraz Urogalana, choć trzeba przyznać, że z całym panteonem wiążą go dość mocne więzi. Nawet Brandobaris, będący niemalże przeciwieństwem spokojnego i poważnego bóstwa, może liczyć na jego szacunek i zrozumienie. Za największych wrogów uznaje bóstwa goblinoidów, orków i koboldów, a także gnomiego Urdlena, który jest w zasadzie wrogiem dla każdej Mocy. Również Bane, bóstwa Furii oraz Talona nie są przez niego akceptowani, a każde ich działanie jest odbierane przez niego jak prawdopodobne zagrożenie dla całej społeczności niziołków, żyjących pośród ludzi.

Dogmat

Utrzymuj nory w bezpieczeństwie, zawsze bądź gotów na atak. Przygotuj się do obrony, niczego nie pozostawiaj przypadkowi. Zduś niebezpieczeństwo, nim zyska szansę, by unieść głowę. Poszukuj sprzymierzeńców, nie zważaj na ich odmienność. Ci którzy niosą pomoc przeciwko wzajemnemu wrogowi są przyjaciółmi i należy im się szacunek oraz zaufanie. Kradzież czegokolwiek innym niziołkom lub sojusznikom nie może być tolerowana, nie urąga jednak honorowi ten, kto grabi swych wrogów, zwłaszcza jeśli może mu to pomóc w walce.

Kler i świątynie

Arvoreen nie jest zbyt popularny wśród zwykłych niziołków, a jego kapłani uznawani są za równie poważnych i naburmuszonych co krasnoludy. Pomimo tego, Obrońca i jego kler są szanowani, a to głównie ze względu na rolę, jaką odgrywają w trakcie obrony niziołczych osad i społeczności. Świątynie Arvoreena są zazwyczaj małymi ufortyfikowanymi budynkami, częściowo wznoszącymi się ponad, a częściowo leżącymi pod poziomem ziemi. Można znaleźć je wszędzie tam, gdzie napotkać można liczną grupę Niskiego Ludu. Oprócz zadań kościelnych, świątynie służą również za zbrojownie, sale ćwiczeń dla miejscowych oddziałów milicji, a także, w razie wojny, za twierdze, w których schronienie może znaleźć każdy niziołek. Każdy święty przybytek otoczony jest labiryntem niskich przejść i salek, dostosowanych do wzrostu gnomów i niziołków, sprawiając, że w czasie oblężeń stają się one bardzo trudne do zdobycia. Wewnątrz, oprócz pokaźnej ilości różnego rodzaju broni, znaleźć można spore ilości pożywienia, pozwalające broniącym się niziołkom na przetrwanie nawet długiego oblężenia.

Duchowieństwo Arvoreena składa się wyłącznie z niziołków, przy czym najliczniejsi są lekkostopi, dwukrotnie przewyższający liczebnością waleczniaków i zjawomyślnych. Mężczyzn jest nieco więcej niż kobiet, jednak w żaden sposób nie wpływa to na podział najwyższych stanowisk. Stosunki pomiędzy poszczególnymi członkami kleru są bardzo dobre, niezależnie od miejsc zajmowanych przez nich w kościelnej hierarchii. Wyspecjalizowani kapłani Obrońcy znani są jako Prawdziwe Miecze. Niemal połowa duchownych posiada poziomy w tej klasie, resztę stanowią wojownicy lub wieloklasowcy z poziomami w klasie wojownika.

Większość kapłanów Arvoreena nosi srebrne hełmy, dobrze komponujące się z kolczugami przykrytymi ciemnoniebieskimi płaszczami z wyszytymi symbolami tego boga. Również srebrne medaliony noszone na szyjach uważane są za święte symbole. W czasie podróży kapłani przywdziewają najlepsze zbroje jakimi dysponują, choć wiele zależy od charakteru i celu podróży. W czasie pokoju najpopularniejszą zbroją noszoną przez kler są kolczugi. Każdy kapłan przechodzi również trening walki różnymi typami oręża. Najpopularniejszymi broniami są krótkie miecze i łuki, a także proce.

W kolejności od najniższego do najwyższego rangą, w kościele Ostrożnego Miecza są używane następujące tytuły: Noszący tarczę (nowicjusze w wierze), Marszałkowie Arvoreena (pełnoprawni członkowie duchowieństwa), Strażnik, Opiekun, Obrońca, Protektor, Sędzia, Szeryf, Marszałek oraz Wysoki Marszałek.

Kapłani Arvoreena są opiekunami oraz obrońcami wszystkich społeczności niziołków. Całe dnie spędzają na konstruowaniu, naprawianiu i ulepszaniu wszelkiego rodzaju barier, systemów ostrzegania oraz pułapek. Regularnie uczestniczą w patrolach, w czasie których poszukują najmniejszych nawet oznak zbliżającego się niebezpieczeństwa. Wielu kapłanów organizuje lokalne oddziały milicji i odpowiada za szkolenie takowych, rozdaje broń i naucza walki oraz taktyki obronnej (a także sprawnej ucieczki na wypadek odwrotu) wszystkich tych, którzy tylko tego zapragną. Wiele przedmiotów magicznych, które w czasie wędrówek po Faerunie trafia w ręce Marszałków, przekazywana jest później biednym niziołczym społecznościom.

Kościół Arvoreena obchodzi dwa główne święta. Pierwsze jest czysto okazyjne. Przed każdą ważną bitwą, kapłani Obrońcy zbierają wiernych, bez znaczenia, czy robią to w świątyni, czy przed zwykłymi kapliczkami, wznosząc modły do swego bóstwa, prosząc je o błogosławieństwo. Po krótkiej modlitwie, wszyscy wojownicy kładą na ołtarzach jedną ze swych broni, a następnie zaczynają śpiewać Bitewny Hymn Opiekunów - świętą pieśń kościoła Arvoreena. Każda poświęcona w ten sposób broń przez kolejne 24 godziny otrzymuje uświęcona premię +1 do testów ataku oraz obrażeń.

Najważniejszym świętem jest jednak Ceremonia Pamięci. Odbywa się ona w czasie Festiwalu Księżyca. W trakcie ceremonii, wyznawcy Obrońcy zbierają się w świątyniach, a także na polach bitew, na których poległo wielu niziołków, i oddają cześć tym wszystkim przedstawicielom Niskiego Ludu, którzy oddali życie w obronie swych braci. Mówi się, że duża część niziołków spotyka tamtego dnia duchy swych bliskich zmarłych, pragnących podziękować za modlitwy.

Najświętszym miejscem kultu Arvoreena jest Cytadela Powtórnie Wzniesionego Sztandaru. Znajduje się ona ziemiach niegdysiejszego królestwa Meiritn, położonego na ziemiach wschodniego Amnu, u brzegu jeziora Esmel. Powstałe przeszło tysiąc lat temu niziołcze królestwo przez długi czas było celem nienawistnych, bezmyślnych ataków i nawet bohaterska postawa jego mieszkańców nie zapobiegła jego upadkowi w roku 527 Rachuby Dolin. Jednakże w roku 1367 Wysoki Marszałek Brenth Stoutshield, jedna z najbardziej wpływowych osób w kościele Arvoreena, marzący o ponownym stworzeniu niziołczego królestwa na Ziemiach Intryg, wzniósł Cytadelę, która stała się głównym ośrodkiem kultu Obrońcy w Amnie. Po znacznym ufortyfikowaniu swych nowych ziem i rozbudowaniu samej Cytadeli, Brenth zawiązał sojusz z miasteczkiem Hillfort. Już w 1370 roku czekało na nich pierwsze poważne wyzwanie - walka z armią ogrzych magów z Imperium Sythillijskiego - z którego jednak wyszli zwycięsko.

Jedynym znanym zakonem sponsorowanym przez kościół Obrońcy są Piechurzy Arvoreena. Organizacja ta, powstała przed piętnastoma laty, skupia wokół siebie niziołczych paladynów oraz kilku gnomów. Ich pierwszymi zadaniami było utrzymanie porządku na ziemiach Purpurowych Wzgórz w czasie Tethyrskiego Bezkrólewia. Pod dowództwem Estemela Talltankarda grupa przekształciła się w zakon odpowiedzialny za utrzymywanie pokoju i walkę z potworami na całych Purpurowych Marchiach. Ich główna siedziba mieści się niedaleko Barrowmorn. Grupa liczy ponad stu członków i cieszy się znacznym szacunkiem ludzkich mieszkańców Marchii.

Awatarowie

Arvoreen w miarę regularnie odwiedza Faerun. Jego wizyty najczęściej mają miejsce wtedy, gdy liczna społeczność niziołków zmaga się z potężnym przeciwnikiem. Często osobiście patroluje okolice największych skupisk niziołków przekazując im swą wiedzę, radząc, co uczynić, by zwiększyć swe bezpieczeństwo. Jego awatar wygląda niczym młody, dobrze zbudowany niziołek, mający na sobie lśniącą kolczugę oraz lekkie, nie krepujące ruchów ubranie. Niemal zawsze ma ze sobą dwa bliźniacze krótkie miecze, rzadziej jeden z nich zastępowany jest tarczą.

Arvoreen posiada jedną ulubiona manifestację. Objawia się jako obłok niebieskiego ognia, zazwyczaj otaczając określona osobę, przedmiot lub cały obiekt. Po krótkiej chwili obłok rozmywa się, a wszystkie znajdujące się w nim osoby w następnej rundzie podlegają działaniu czaru przyśpieszenie lub powiększenie osoby. Każda broń znajdująca się w obłoku otrzymuje chwilę później usprawnienie. Z kolei każdy obiekt będący źródłem wodnym staje się magicznym lustrem, obdarzonym mocą wieszczenia oraz ostrzegania o niebezpieczeństwach grożących okolicznym społecznościom niziołków. Niekiedy Arvoreen ukazuje się również pod postacią glifu strzeżenia lub symbolu beznadziejności, umiejscowionego na przedmiocie lub portalu, który ma być strzeżony.

Źródła

• http://dnd.polter.pl/Arvoreen-c9854