Gnoll w piątej edycji
Gnoll w trzeciej edycji
Flind z Volo's Guide to Monsters
Flind w trzeciej edycji
-Próba rozmowy z gnollem jest najszybszą drogą do jego żołądka.
- Volo
Gnolle (ang. Gnolls) - duże humanoidy z cechami wyraźnie hienopodobnymi. Przeważnie są luźno zorganizowane bandy. Z reguły są okrutni, bezwzględni, źli i żądni krwi, stając się postrachem w wielu regionach na Materialu.
Pochodzenie[]
Pierwsze gnolle były hienami przemienionymi przez magię. Wielu z nich zostało następnie zepsutych przez władcę demonów Yeenoghu.
Fizyka[]
Ciała gnolli są z grubsza humanoidalne - poruszają się w postawie wyprostowanej a ich dłonie posiadają palce z przeciwstawnym kciukiem i są równie zręczne jak ludzkie. Mają szarozieloną, pokrytą futrem skórę, ciemniejszą przy hienim pysku i żółtawą lub rdzawą grzywę włosów. Najczęściej przesiąknięte są smrodem surowego mięsa i padliny.
Zwyczaje[]
- Gdy gnolle są osłabione, szukają odizolowanych wiosek. Okaleczają i obezwładniają jej mieszkańców, i żerują na nich, wraz z tym jak odpoczywają i odzyskują siły.
- Elminster
Na powierzchni działają głównie nocą, z uwagi na awersję do światła. Dowodzone są zawsze przez najsilniejszego osobnika, rządzącego za pomocą strachu i szantażu. W razie śmierci przywódcy w stadzie wybuchają walki mające na celu wyłonienie nowego, co czasem prowadzi do rozpadu grupy.
Gnolle są najczęściej spotykane w podziemnych jaskiniach bądź ruinach. Niewielu odrzuca prymitywny styl życia, wybierając Ścieżkę Hieny (Path of the Hyena), nawiązując stosunku handlowe i dyplomatyczne z innymi społecznościami.
Typowe legowisko gnolli liczy sobie od dwudziestu do dwustu samców i około połowy mniej samic. Elitą każdego większego oddziału gnolli jest herszt, otoczony grupą elitarnych wojowników. Samice gnolli są równie sprawne fizycznie jak samce, jednak rzadko przewodzą stadu i otrzymują zwykle gorsze uzbrojenie i wyposażenie. W swoich jaskiniach często trzymają trolle jako strażników, natomiast hieny i hienodony służą im za zwierzęta bojowe. Oprócz dorosłych w legowisku przebywa duża liczba młodych (dwukrotnie więcej niż dorosłych) i pewna ilość niewolników, których te istoty chętnie trzymają.
Walka[]
W walce gnolle usiłują wykorzystać przewagę liczebną, atakując bezładnie całym stadem. Jeśli grupą dowodzi bystrzejszy przywódca, jej działania stają się bardziej zdyscyplinowane i zorganizowane. Potrafią wtedy wciągać przeciwnika w pułapkę, atakować z flanki a nawet przeprowadzić zorganizowany odwrót. Walczą zazwyczaj przy pomocy mieczy, włóczni i toporów, choć spotyka się też gnolle uzbrojone w łuki i morgenszterny.
Styl walki łączy elementy polowania oraz szału (rampage). Jednostki okrwawione wręcz walczą bardziej zaciekle.
Religia[]
W społeczności gnolli nie występuje funkcja kapłana, choć posiadają prymitywną namiastkę religii, związaną z fazami księżyca. Kiedyś popularnym bóstwem tych istot był Gorellik, jednak jego religia jest właściwie wymarła. Obecnie niemal wyłączną denominacją jest kult Władcy Demonów Yeenoghu, któremu gnolle bardziej służą niż oddają cześć. W międzyczasie niektóre klany czciły Erythnul, z powodu zamiłowania do rzezi.
Niewolnictwo[]
Wielką odrazę żywią do wszelkiej pracy fizycznej. Żywią się wszelkimi dostępnymi ciepłokrwistymi istotami, preferują jednak inteligentne jadło, z uwagi na zabawniejsze dźwięki, jakie wydaje podczas konsumowania go. Zazwyczaj całkowicie ogołacają z pożywienia dany teren a następnie przenoszą się w inne miejsce. Rzadko zdarza im się umrzeć ze starości, ale mogą dożywać wieku 35 lat.
Relacje z innymi[]
Gnolle chętnie współpracują z orkami, hobgoblinami, niedźwieżukami, ogrami i trollami, jednak w relacjach z innymi rasami kierują się przede wszystkim perspektywą zaspokojenia swojej niepohamowanej żarłoczności. W związku z tym, jeśli potencjalny wspólnicy nie są dość liczni, współpraca kończy się z reguły ich pożarciem kiedy przestają być potrzebni. Zdarza im się również przeszacować własne siły i w rezultacie sami kończą na stołach silniejszych kompanów. Gnolle nie przepadają za cywilizowanymi rasami humanoidów, a także za koboldami, goblinami i gigantami.
Odmiany[]
Flind[]
Gnoll przeistoczony przez Yeenoghu w przywódcę wojennego, ale bardziej w niepowstrzymanego potwora.
Szpon Yeenoghu[]
Gnoll opętany demonicznymi duchami od Yeenoghu. Fizycznie i umysłowo stoją wyżej od przeciętnych gnolli, a jednocześnie potrafią operować magią. Często pełnią role szamanów w klanie.
Półgnoll[]
Mieszaniec gnolla z innym humanoidem. Występował jedynie w opowiadaniu "Pool of Radiance". Twarze łączyły bardziej cechy człowieka i hieny, między innymi nos był ludzki. Myślały też bardziej po ludzki, lecz mimo wszystko częściej przesiąknięte były złem klanów w których żyją.
Ciekawostki[]
Pierwotnie termin gnoll odnosił się do mieszańca gnoma z trollem (z czego wywodzi się etymologia), rozpropagowany przez Lorda Dunsany'a w "The Book of Wonder". Projektanci DnD zmienili koncept na humanoidalną hienę.
We wcześniejszych edycjach gnoll był klasyfikowany jako forma gigantów i był naturalnym stworzeniem. W późniejszych edycjach silniej związano gnolle z Yeenoghu, bardziej dając im demoniczną naturę i pochodzenie.
Zobacz również[]
- Wysuszeniec, zombi jamy rzezi - nieumarli powstali ze zwłok gnolli.
Źródła[]
- Monstrous Manual
- Księga Potworów
- Księga Potworów III
- Monsters of the Multiverse