"Istota o ludzkim wyglądzie lecz o skórze koloru szarych, burzowych chmur i oczach świecących niczym błyskawice. Ubrana w przepiękną, płytową zbroje,a w dłoni dzierżąca włócznie spowitą niebieskim, elektrycznym płomieniem."
Jeździec burzy (ang. Storm Rider) jest samotnikiem pośród istot baśniowych. Rzadko widywany, najczęściej można go dostrzec podczas gwałtownych burz.
Posturą i urodą przypominają elfy, lecz ich skóra zmienia się wraz z pogodą. W pogodnych chwilach, kiedy chmury są jasne i puszyste, ich skóra może być śnieżno biała, lecz w czasie burzy szarzeje, czasem wręcz przybierając prawie czarny kolor. Ich oczy mają każdy odcień błękitu, lecz w chwilach wzburzenia świecą i skrzą się niczym błyskawice.
Mogą one zamieszkiwać każdy klimat czy ukształtowanie terenu (byleby zdarzały się tam burze, najlepiej często!), lecz są prawie niedostrzegalne dla istot które nie potrafią latać blisko chmur. Wydawałoby się, że będą one spotykane blisko gigantów burzowych, lecz w rzeczywistości mało kiedy można je spotkać przy czarodziejskim ludzie, a tym bardziej innych istotach. Posiadają oni naturalną więź z istotami poruszającymi się w powietrzu (takimi jak ptaki) i potrafią się z nimi komunikować, podobnie jak czynią to druidzi. Od czasu do czasu Jeźdźcy Burzy służą albo Tytanii albo Królowej Powietrza i Ciemności, lecz zazwyczaj niezbyt długo przebywają na Dworze. Mówią oni językiem wspólnym, gigancim i leśnym.
Jeźdźcy burzy rzadko wszczynają walki. W chwilach niebezpieczeństwa używają swoich zdolności magicznych opartych na błyskawicach i pogodzie oraz atakując ze swoich długich łuków. Jeśli nie ma innej możliwości wtedy dopiero uciekają się do walki wręcz.