Nowicjusz Zakonu Łuku
Niektórzy podążają Drogą Łuku, aby doskonalić się duchowo, inni zaś traktują ją jako dziedzinę filozofii. Dla jeszcze innych jest to sposób na życie. Są i tacy, dla których Droga Łuku stała się religią. Istnieje także duża grupa, dla której sztuka skutecznego posługiwania się łukiem to użyteczna umiejętność, przydatna w niebezpiecznym świecie. Można więc uznać, iż Droga Łuku jest dla podążających nią osób dokładnie tym, czym chcą ją uczynić. Niemniej u jej podstaw znajdują się pewne założenia.
Poprzez łucznictwo odkrywa się prawdziwą osobowość. Droga Łuku to sztuka duszy. Podążając nią, łucznik poznaje siebie. Rozwijając umiejętności strzeleckie, rozwija samego siebie. Droga Łuku to kontemplacyjna sztuka walki, której najwyższymi celami są Prawda, Dobro i Piękno. Zapytany "Co jest Prawdą" Mistrz Łucznik podnosi swój oręż, wypuszcza z niego strzałę i - nie wypowiadając ani słowa - pozwala, by umiejętności określiły stopień jego rozwoju na "drodze", tym samym wykazując się wiedzą o rzeczywistości, czy raczej o "prawdzie". Droga Łuku to kwestia precyzji i więzi łączącej łuk, strzałę, umysł i ciało. To ciągła medytacja. Strzelając łucznik widzi odbicie swego umysłu w zwierciadle, którym jest cel. Uwalniając strzałę, uwalnia też swoje ego. Obserwuje swoje myśli.
Nowicjuszami Zakonu Łuku zostają najczęściej wojownicy. Te umiejętności i filozofię mogą również wykorzystać potężni tropiciele, paladyni, a nawet barbarzyńcy.
Źródła[]
- Miecz i Pięść
- Complete Warrior