Płomienne węże
Dzikie stworzenia z łusek i ognia, często przymuszane lub najmowane do służby jako strażnicy rodów panujących, Są najemnikami z krwi i kości. Nawet najmniejsze z tych węży stanowią doskonałe "psy strażnicze". W naturalnym środowisku chętnie zakładają legowiska w wulkanach (uśpionych i aktywnych) albo w pobliżu gorących źródeł lub fumaroli. Wszystkie płomienne węże - słabsze, zwykłe i potężniejsze - zdobią czerwone oraz pomarańczowe łuski. Wzdłuż grzbietów biegnie osobliwy ciąg czarnych łusek, tworzących powtarzający się wzór krzyży ankh. Mroczne oczy zdają się nigdy nie mrugać. Jak wiele gadów, tak i te węże długi czas spędzają zwinięte w kłębek, drzemiąc w cieple gniazd. Wszystkie płomienne węże rozumieją płomienny, ale tylko potężniejsze potrafią mówić.
Słabszy[]
Słabsze płomienne węże to karłowata odmiana gatunku. W stadkach mieszanych (zwykle 4-8 słabszych, 3-5 zwykłych i 1-2 potężniejsze) są całkowicie posłuszne możniejszym kuzynom. Opisywane zwykle mają długość 120 centymetrów i około 5 centymetrów średnicy. Wydają się aż świecić z gorąca, a obserwowane pod pewnym kątem sprawiają wrażenie, że promieniują z nich fale żaru. Słabsze płomienne węże lubią zbierać błyszczące przedmioty, zwłaszcza złote. Niefortunnie dla nich, rzadko mają okazję zatrzymać swe zbiory, bo ich więksi pobratymcy też żywią kolekcjonerską pasję. Nawet jeśli słabszy płomienny wąż zgromadzi jakieś dobra, często zapomina, gdzie założył skarbczyk, przez co na jego terytorium tu i tam trafiają się kupki monet oraz złotych drobiazgów.
Zwykły[]
Jak łatwo się domyślić, zwykle płomienne węże są dużo silniejsze od słabszych. Ze wszystkich trzech odmian mają najbardziej podły charakter. Regularnie pomiatane przez większych kuzynów, często wyżywają się na słabszych płomiennych wężach - albo na dowolnym napotkanym stworzeniu. Wyglądają niezwykle podobnie do swych słabszych kuzynów, tyle ze są większych rozmiarów. Mierzą nawet 210 centymetrów długości i od 7,6 do 10 centymetrów średnicy. Od mniejszych współbraci rożni ich poza tym twardy, kościany kolec na czubku ogona. Te płomienne węże najrzadziej stróżują przy domostwach, choć występują częściej niż potężniejsza odmiana. Przyczyną jest złośliwość i okrucieństwo opisywanych. Większość potencjalnych pracodawców unika stworzeń, których ugryzienie grozi właścicielowi w równym stopniu, co intruzom.
Potężniejszy[]
Potężniejsze płomienne węże to ogromne stworzenia ziejące złem niemal równie silnym jak żarem. Są złośliwe i podstępne, a mniejszymi stadkami pobratymców władają strachem i groźbami. Wykorzystują je tylko najpotężniejsi spośród władców, gdyż są z reguły nieprzewidywalne. Bywały przypadki, w których całe domostwa znikły w przeciągu nocy, gdy potężniejszy płomienny wąż zapragnął posiąść kosztowności swego pana. Opisywane istoty z wyglądu przypominają mniejszych pobratymców. Mierzą nawet do 9 metrów długości i 180 centymetrów średnicy. Mają ciemniejsze łuski niż inne odmiany. Ich przeważnie czerwoną skórę czasami zdobią łuski barwy głębokiej czerni. Z tymi wielkimi gadami wiąże się coś jeszcze. Coś, co mało kto mógłby podejrzewać. Potężniejsze płomienne węże - tylko w rozmowach między sobą - utrzymują, że niegdyś były potężnymi czartami. Wygnane z Dziewięciu Piekieł za dawno zapomniane wykroczenie co pewien czas starają się odzyskać władzę, którą kiedyś - jak sądzą - posiadały. Osoby, które spotkały potężniejszego płomiennego węża, mogłyby wesprzeć owo twierdzenie, gdyż sama obecność tego stworzenia promieniuje złem kojarzącym się tylko z mrocznymi mieszkańcami Baatoru i Otchłani. Potężniejsze płomienne węże mówią piekielnym oraz płomiennym.