Sferopedia
Advertisement
636252782461361426

Piekielny ogar

Hellhound

Piekielny ogar

Piekielne ogary (ang. hell hounds) to agresywne piekielne istoty, z wyglądu przypominające psy. Pochodzą z Baator, ale złe istoty często sprowadzają je także na Plan Materialny, by im służyły. W ten sposób powstały stosunkowo liczne sfory tych istot, które nawet się rozmnażają jako pierwszaki. Typowy piekielny ogar mierzy 135 centymetrów w kłębie i waży 60 kilogramów. Jego futro ma barwę rdzawoczerwoną bądź ceglastą, a oczy świecą czerwonym blaskiem. Zęby, język i plamki na futrze są koloru czarnej sadzy. Ciało istoty wydziela charakterystyczną woń siarki i dymu. Piekielne ogary nie mówią, ale rozumieją język piekielny, same natomiast wydają warczące, puste dźwięki, przyprawiające śmiertelników o dreszcz niepokoju.

Piekielne ogary to przebiegli łowcy, działający w sforach. W przeciwieństwie do zwykłych psów, nie ujadają podczas polowania, poruszając się w całkowitej ciszy. Wyjątkiem jest pogoń za uciekającą, świadomą ich obecności zdobyczą. Zazwyczaj stado bezszelestnie otacza ofiary kołem lub półkolem a następnie jeden lub dwa osobniki podkradają się do nich i atakują najbliższą istotę, starając się skierować zdobycz stronę ukrytego stada. Jeśli ofiara nie zdoła uciec, pozostałe ogary wkrótce włączają się do walki. Piekielne ogary na początku walki zieją w przeciwników ogniem, następnie zaś atakują przy pomocy swych ostrych zębów. czasem udaje im się złapać przeciwnika w uścisku szczęk i z bliska dmuchnąć w niego strumieniem ognia, co jest, jak się można domyślić, szczególnie skuteczne. Istoty te są odporne na ogień a doskonały wzrok i słuch pozwala im nieraz dostrzec nawet intruzów pod wpływem niewidzialności.

Piekielne ogary na Baator żyją w sforach liczących sobie do 40 osobników. Na Materialu częściej występują pojedynczo, jako uciekinierzy ze służby magów, którzy je przyzwali. Są tam drugą po człowieku najczęstszą przyczyną pożarów lasów. Każda sfora dowodzona jest przez największego i najsilniejszego osobnika, który przegania ze stada najpoważniejszych rywali. Przegonieni starają się założyć własne stado. Dieta tych istot jest podobna do diety zwykłych psów. Zwykle stado poluje na terenie kilkunastu kilometrów wokół swego legowiska. Tereny łowieckie poszczególnych sfor mogą się na siebie nakładać. Ofiara jest zazwyczaj zjadana na miejscu, choć zdarza się też zaciąganie niektórych zwłok do legowiska, w celu odłożenia ich na później. Dość płodne na Baator, słabo rozmnażają się na Planie Materialnym. Szczenię piekielnego ogara osiąga dorosłość w ciągu 1,5 roku. Jego charakterystyczną cechą jest okazjonalne, niekontrolowane zionięcie ogniem, który jednak jest jeszcze zbyt chłodny, by stanowić zagrożenie.

Piekielne ogary można tresować podobnie do zwykłych psów, co chętnie wykorzystują baatezu, inni mieszkańcy Dziewięciu Piekieł, szczególnie przebiegli magowie a nawet ogniści giganci. Piekielne ogary dobrze się sprawdzają jako tropiciele, a także psy domowe i pasterskie.

Nessijski ogar bojowy[]

Te psopodobne stwory przypominają mastify o czarnej niczym węgiel sierści, lecz rozmiarów konia pociągowego. Często mają na sobie piekielne koszulki kolcze, służące im za ladry. Nessiański ogar bojowy przypomina piekielnego ogara, z wyjątkiem podanych dalej różnic.

Dungeons and Dragons Ten fragment dotyczy 5.0 edycji Dungeons and Dragons.

Począwszy od piątej edycji piekielny ogar jest traktowany jako czart.

Zobacz też[]

Źródła[]

Advertisement