Sferopedia
Advertisement
Sfera
Ethereal Plane2
Plan Eteryczny

Inne nazwy

Sfera Eteryczna, Eter, Bezfaliste Morze, Mgliste Wybrzeże

Rodzaj planu

Plan Eteryczny

Charakter

wszystkie

Organizacje

Wyznawcy Źródła

Ważne bóstwa

Lunitari, Nuitari, Solinari, Ptah, Tharizdun

Ważne istoty

Xill

Połączenia

Plan Materialny, Plany Wewnętrzne

Ps-ether

Podręcznik A Guide to the Ethereal Plane

Ronassic przerwał refleksyjnie na chwilę przed odpowiedzią. - Wydaje się to być dobrym pytaniem. Powiedz mi: Jaka pierwsza myśl przychodzi do twej głowy, kiedy myślisz o Planie Eterycznym?
- "Nie wiem" - odparł Barat - "... wydaje mi się, iż to kupa mgliska i nicości."
Ronassic uśmiechnął się i potrząsnął głową. -
Tutaj się właśnie mylisz. Plan Eteryczny jest przeciwieństwem niczego; jest wszystkim.
- Co?" - Odparł Barat.
Ronassic obserwował jak twarz podróżnika przyjęła zaintrygowany wyraz, który kojarzył mu się z pierwszakami. Czarodziej kontynuował niczym mędrzec. - Eter zawiera wszystko co materialne; tak naprawdę jest spoistą esencją, która tworzy przestrzeń i odległość. Podczas gdy Astral jest mentalnym planem, miejscem nie zajmującym tak naprawdę żadnej przestrzeni, Eter jest fizycznym planem, który dosłownie jest przestrzenią, oraz wszystkim co ta przestrzeń zawiera.
- Nie sądzę bym łapał co masz na myśli - rzekł Barat, pochylając się do przodu z wyrazem oczywistego zainteresowania, pomimo swojego zwątpienia.
Ronassic skinął głową i spojrzał serdecznie na swojego najnowszego ucznia. - Cóż - rzekł czarodziej - oto nieco cienia tego...

Plan Eteryczny (ang. Ethereal Plane) zwany też po prostu Eterem jest przechodnim planem pokrywającym się z planem materialnym. Zawierają się w nim plany wewnętrzne i każda podróż do owych planów przechodzi przez Eter. Jest to również jedna z wielu często wykorzystywanych dróg pomiędzy różnymi miejscami na pierwszej materialnej. Eter jest planem mgieł, leniwie dryfujących lepkich obłoków w rozmaitych kolorach. Dzieli się na kilka warstw, które można przyrównać do płycizn i głębin w oceanie mgły. Graniczny Eter, leżący na obrzeżach i stykający się z innymi planami to miejsce, na które dostają się śmiałkowie wkraczający tu z zewnątrz. Podróż przez niego jest zarazem podróżą przez plan, z którego się wkroczyło. Głębiej w stronę centrum planu leży bariera, zwana "północnymi światłami". Za nimi leży Głęboki Eter - głębokie i bezdenne jądro planu. Eteryczne mgły nie są całkiem puste. Co jakiś czas wyłaniają się z nich rozmaite kształty. Jest tu wiele istot żywych, z których niektóre mogą być niebezpieczne. Część poluje na mieszkańców Materialu, inne czyhają na eterycznych obieżysferów.

Strumienie oparów wyłaniają się z nicości. Wirujące masy mgły - pierw błękitne, wtem akwamarynowe, następnie szmaragd wirujący w karmazyn, wszystkie w nieprzerwanych i wiecznie zmiennych wzorach - zasłaniają widok. Spirale mgły i cieniste kształty różniących się solidności dryfują do i z pola widzenia. Kilka plamek solidnego eteru leniwie żeglują konie za końcem, niektóre gęstniejąc, inne rzednąc. Czyste okna otwierają się na sceny zarówno znajome jak i obce zanim stracą wyrazistość w powolnym, chaotycznym wrzeniu Planu Eterycznego.

Krwawnik podczas swej pierwszej wizyty do Eteru zostaje zanurzony w wielobarwnych mgłach, może też zostaje zbombardowany przez miękki "opad" płatków solidnego eteru bądź nawet spoczywa w obszarze wyglądającym jak małe miasteczko o mglistym, przyćmionym wieczorze. Plan Eteryczny przypomina wiele rzeczy, lecz siepacze najczęściej porównują go do oceanu. Ma on swoje wybrzeże (Graniczny Eter) i tajemnicze głębie (Głęboki Eter). Kiedy osoba po raz pierwszy przekracza barierę z Pierwszej do Eteru, znajduje się na płytkim krańcu, stojąc w morskiej pianie, gdzie ocean spotyka wybrzeże. Kraina wokół wybrzeża (plan skąd przybył podróżnik) pozostaje wciąż widoczna dla podróżnika, ponieważ tak naprawdę znajduje się on na obu planach na raz - choć większość tubylców Pierwszej nie może dostrzec eterycznych obserwatorów. Jeśli krwawnik ma odwagę, mogę dostać się zarówno do światów na Pierwszej Sferze Materialnej jak i na Plany Wewnętrzne z Granicznego Eteru.

Kiedy podróżnik chce opuścić brzeg i ruszyć dalej w głąb Planu Eterycznego, może udać się do Głębokiego Eteru (często zwanego po prostu Głębią). Spoglądając za siebie na płycizny, dostrzeże rozległą zasłonę barw nie różniącą się od północnych świateł na niektórych pierwszo-materialnych światach (zasłona nie jest widoczna dla tych wciąż na Granicy). Poza tą Ścianą Koloru znajduje się Głębią, nieskończona w głębokości i zawierająca w sobie jeszcze-niezrealizowaną przestrzeń i materię. Jako iż Plany Wewnętrzne przechowują wszystkie żywiołowe klocki wieloświata, to Głęboki Eter przechowuje wszelką potencjalność wieloświata. "Powstająca Egzystencja" jak to Bogowcy często zwą Głębię, lecz prawda jest taka, iż większość siepaczy nie rozumie nawet połowy tego, co te trepy naprawdę mają na myśli.

Głębia oferuje cuda i miejsca niemal poza wszelkim opisem - włączając w to zasłony kolorów (lub Ścianę Koloru), które prowadzą do unikatowych półplanów, które samotnie dryfują w owijających eterycznych mgłach - lecz osoba musi być krwawnikiem z wyższej półki, jeśli chce przetrwać tutaj na długo. Pomiędzy wędrującymi magran i niesamowitą potęgą eterycznych cyklonów, niebezpieczeństwa Głębokiego Eteru mogą z pewnością umieścić skurla w księdze umarłych.

Właściwości fizyczne i magiczne[]

Ethereal Plane

Planografia planów eterycznego i materialnego

Na Granicznym Eterze można dostrzec cieniste zarysy rzeczywistości, z którą w danym miejscu plan graniczy. Grunt pod stopami to właściwie cieniste podbicie podłoża, istniejącego na odbitym planie. Nie można jednak dotknąć, poruszyć ani przemówić niczego, co się tam znajduje. Działanie i komunikacja są niemożliwe bez rzucenia odpowiednich czarów bądź posiadania magicznych przedmiotów. W eterycznej postaci obieżysfer może przechodzić przez wszelkie materialne przedmioty nie chronione gęstym metalem bądź magią. Dla istot z Planu Materialnego jest niewidzialny, jeżeli nie użyją magii wykrywającej niewidzialność lub eteryczność.

W Głębokim Eterze podłoże zanika, jednak nadal można się przemieszczać, idąc, jadąc czy lecąc. Siłą napędową jest jednak podświadoma myśl. Nie ma tu fizycznych odległości a pokonanie "przestrzeni" zabiera po prostu "pewien okres czasu", uzależniony od świadomości i woli dotarcia do celu.

Większość czarów działa na tym planie normalnie (poza tymi odwołującymi się do Astralu bądź Planów Zewnętrznych). Ciała stałe mogą być łatwo poruszane, ponieważ nie mają tu realnego ciężaru. Rzucane tu iluzje czasem ożywają i wymykają się spod kontroli rzucającego czar. Zdarzają się eteryczne cyklony, porywające podróżników i przerzucające ich swą siłą na inne plany stykające się z eterem.

Mieszkańcy Eteru[]

Stworzenia planu eterycznego: chronolilia, couatl, dharculus[1], eteryczny chudzielec[2], eteryczny drapieżca[3], eteryczny profanator, eteryczny rabuś[3], eteryczny skarabeusz[4], eteryczny śluz[2], eteryczny zabójca, eteryczny doppelganger, gingwatzim, gk'lok-lok, koszmar, mieniak[2], migopies, nathri, nilshai, pająk fazowy[3], myślożerca, terithran, xill[3], zjawa, istota foo, aoa, smok eteryczny, złodziej radości, widmooki mastiff, wiedźma nocna.

Graniczny Eter[]

Graniczny Eter (ang. Border Ethereal) jest tą częścią planu eterycznego, która pokrywa się z planem materialnym i jest jego odbiciem.

Jako, iż osoba wkraczająca na Plan Eteryczny materializuje się na Granicy, większość osób postrzega Granicę jako odskocznię na inne plany, tak jak i Głęboki Eter. Jednakże, wirujące eteryczny mgły często zespalają się ze szczególnymi aspektami przyległego planu czyniąc je interesującym miejscem do odwiedzenia - jeśli osoba jest dostatecznie ostrożna.

Pierwszaki nowe do Eteru są zazwyczaj szczęśliwe z odkrycia, iż przyległy plan zachowuje poczucie porządku i orientacji dla eterycznych podróżników. Pewne "poczucie" grawitacji dominuje, toteż osoba może odróżnić górę od dołu.

Czasem kompas zadziała normalnie na Granicy (zależnie od przyległego planu), efektywnie wskazując główne kierunki. Oczywiście te główne punkty są bez znaczenia na Planie Eterycznym, lecz czasem biedny skurl potrzebuje oparcia w swoich zmaganiach z planami.

Prawda jest taka, iż Granica jest niczym powłoka, zajmując tę samą "przestrzeń" jak przyległy plan. Z racji na specjalną własność Granicy, sprytny podróżnik może oddziaływać w pewnym stopniu na stworzenia na przyległym planie. Przykładowo, osoba znajdująca się na Granicy może wejrzeć w przyległy plan, lecz wciąż pozostaje eterycznym bytem. Z drugiej strony, śmiałek na Granicy jest niewidzialny dla normalnych stworzeń na innym planie. Większość krwawników nie potrafi wykryć podróżnika spoglądającego na nich z Eteru, chyba że mają dostęp do wykrycia eteryczności, wykrycia niewidzialności czy podobnych zaklęć. Jeśli takie środki zostaną użyte, czarownik widzi eterycznego podróżnika jako dymny, przezroczysty cień, tak jak wyglądają prawdziwe duchy. Oczywiście, dwóch lub więcej krwawników na Granicznym Eterze może z łatwością widzieć siebie nawzajem - o ile mogą przeszyć wzrokiem grube mgły tego miejsca.

Eteryczna osoba nie może werbalnie komunikować się z mieszkańcami planu, któremu graniczą ani też wziąć, poruszyć czy fizycznie oddziałać w jakikolwiek sposób z obiektami czy mieszkańcami wspomnianych planów - chyba że posiada specjalne zdolności czy moce. Światło lśniące z granicznego planu prześwituje na Granicę, tak jak dźwięk (aczkolwiek pozostaje on nieco przytłumiony), szczególna magia czy inne promieniste energie. Jednakże, żadne światło, dźwięk czy inna energia nie przechodzi naturalnie z Granicy do przyległego planu poza szczególnymi okolicznościami.

Stworzenia na granicznych planach nie mogą normalnie atakować osoby na Granicznym Eterze, choć niektóre zaklęcia i cechy mogą nagle ściągnąć niepodejrzewającego skurla prosto z Granicy na przyległy plan. Podobnież, niektóre stworzenia pierwszo-materialne posiadają zdolność wejrzenia w Graniczny Eter, a co gorsza, niektóre mają zdolność zaatakować trepa atakiem wzrokowym!

Śmiałek na Granicznym Eterze może także przechodzić przez solidne obiekty na przyległy planie bez szkodliwych efektów. W istocie, eteryczny podróżnik może przejść przez trwały kamień, lód, magmę, a nawet magiczny ogień, pozostając bez uszczerbku - o ile bariera znajduje się na przyległym planie, a nie na samej Granicy. Ściana na Eterze pozostaje ścianą dla eterycznego podróżnika. Oczywiście, istnieją rzeczy na granicznym planie, które mogą wpłynąć na podróżnika na Granicznym Eterze, lecz większość skurli nie zwraca na to uwagi, póki nie jest za późno.

Graniczne wyjątki[]

Niektóre światy pierwszej materialnej tak jak i kilka półplanów nie podlegają regułom, według których pozostałe światy i plany stykają się Granicznym Eterem. Kilka sławnych lokacji posiadających znane odmiany i niespodzianki jest tu opisanych.

Athas[]

Athas to jeden z wielu światów Planu Materialnego, który jednak różni się od pozostałych, ponieważ nie styka się z Granicznym Eterem. Zamiast tego, jego kryształowa sfera, w której jest zamknięty, otoczona jest przez mgliste opary zwane Szarością. Ten, kto próbuje przeniknąć do Athasu z Dalekiego Eteru, zamiast w Granicznym Eterze pojawia się właśnie w Szarości. Taki śmiałek jest już zgubiony, ponieważ istnieje zaledwie niewielka szansa, aby w ten sam sposób powrócić do Dalekiego Eteru. Podróżnik może spróbować błąkać się wśród szarosinych mgieł licząc, że natrafi na jakąś wyrwę w ich strukturze. Lecz jeśli będzie tam przebywał zbyt długo, zacznie słabnąć, aż w końcu Szarość pochłonie całe jego siły i uśmierci go.

Krynn[]

Śpiewka niesie, że świat ten wpadł we władanie jakiegoś chaotycznego bóstwa. Nikt nie wie, czy rzeczywiście taki jest tego cień, ale jedno co wiadomo na pewno to, że żaden krwawnik nie może już się tam dostać. Nieliczni, którzy próbowali, potrafią tylko kłapać trumną o wyrwach eteru i jakiś potwornościach zrodzonych z czystego chaosu. Wygląda na to, że droga poprzez Graniczny Eter do Krynn została zablokowana. Lepiej trzymać się z dala od tego miejsca.

Cerilia[]

Mieszkańcy Cerilli nazywają obszar graniczny wokół swego planu Cienistym Światem. Za sprawą pozostałości po pewnej zniszczonej, złej Potędze, Cienisty Świat jest postrzegany w odcieniach szarości i czerni oraz obecny jest w nim przejmujący chłód. Na domiar złego, nawiedza go tak zwane Widziadło. Jest to zjawisko polegające na omamianiu zmysłów, pod wpływem którego podróżnicy tracą zdolność rozróżniania rzeczywistości od urojeń. Możliwe że wszystkie rzeczy ukazywane przez Widziadło są prawdziwe, są jego autentycznym wytworem, czasem nietrudno w to uwierzyć. Każdy przybywający lub opuszczający Cerillę jest narażony na kontakt z Widziadłem, lecz trudno przewidzieć jakie jest tego prawdopodobieństwo.

Cerillczycy wierzą, że Cienisty Świat jest zamieszkany przez złowrogie, mroczne duchy. Z pewnością mają o tym najlepsze pojęcie. Ostatecznie Plan Eteryczny to przestrzeń, gdzie trafiają dusze, którym nie udało się dotrzeć na Plany Zewnętrzne. Ponadto wydaje się całkiem sensowne, że Cienisty Świat mieści w sobie więcej niż tylko zgraję Upiorów i Cieni, z uwagi na wciąż słyszalne tu echa śmierci boga Azrai, niegdyś władającego tą dziedziną.

Ravenloft[]

Zwany także Półplanem Grozy. To przyczółek ciemności we władaniu potężnych istot pierwotnego zła, które wedle swojego uznania wpuszczają niektórych śmiałków lub pozwalają im odejść, podczas gdy innych biednych skurli skazują na wieczne uwięzienie w tym posępnym świecie. Z tego powodu półplan ten jest często mylony z Półplanem Uwięzienia. Świat jest połączony co prawda z Granicznym Eterem, lecz tylko jednokierunkowo. Śmiałek może przeniknąć z Granicznego Eteru do Półplanu Grozy, ale w żaden sposób nie uda się mu podróż w przeciwną stronę. Choćby używał nie wiadomo jakich czarów czy magicznych przedmiotów, nie odejdzie bez zgody złych bogów. Zwykle aby przemieścić się pomiędzy Bliskim a Dalekim Eterem wystarczy sama myśl o tym, jednak tutaj nawet tak potężne zaklęcie jak Życzenie, nie umożliwi ci powrotu.

Głęboki Eter[]

Głęboki Eter (ang. Deep Ethereal), tłumaczony także jako Daleki Eter, jest głęboką wodą w oceanie Eteru, gdzie znikają wybrzeża Eteru Granicznego. Podobieństwa i odbicie planu materialnego rozpływają się, a przestrzeń pozostaje pusta i matowa. Głęboki Eter jest przejściem do nienaturalnych i wyalienowanych krain, które osunęły się w odległe głębiny tego planu.

Trzeba też wspomnieć o półplanach, wyspach materii napotykanych co jakiś czas w Głębokim Eterze. Są one podobne do zwykłych planów, tylko mniejsze i o ustalonych granicach. Nikt nie zna dokładnej liczby półplanów a cały czas powstają nowe. Najbardziej znany to Półplan Grozy, zatopiony w nieprzeniknionych mgłach i niemal niemożliwy do opuszczenia. Podobno zamieszkują go potężne mroczne istoty, bawiące się podległymi im śmiertelnikami jak figurami na szachownicy.

Kiedy krwawnik mówi o Planie Eterycznym, najprawdopodobniej mówi o Głębokim Eterze. To Głęboki Eter zapewnia połączenie pomiędzy wszystkimi odległymi światami materialnymi, półplanami oraz oczywiście Planami Wewnętrznymi. Oczywiście łatwo pomylić Granicę z Głębią w rozmowie, o ile dana osoba tego nie uściśli. Lecz większość ludzi mówi po prostu "Eter" i pozostawia słuchaczowi określić, o której właściwie części planu rozmawiali. W istocie, Głęboki Eter naprawdę dość różni się od Granicznego, a siepacz powinien poznać te różnice przed własną podróżą.

W przeciwieństwie do Granicy, która przechowuje ogromny kawał odpadków i przecieków od przyległych planów, Głębia jest rozległym "morzem" składającym się z gęstej mgły i całego ogromu tajemnicy. Oczywiście, do borykania się są zasłony parującego koloru, eteryczne cyklony oraz dziwaczne zabójcze stworzenia, lecz na planie będącym prawdziwie nieskończonym, słowo "samotny" przybiera całkowicie nowe znaczenie. Oczywiście nie oznacza to też, iż Głębia jest pustym miejscem. Wielu trepów zwie go "planem z całym ogromem niczego", lecz są albo ślepi albo tępi albo oba na raz. Głębia zawiera nieskończoną ilość protomaterii, skrzepniętej formy samej możliwości. Toteż o wiele poprawniejszym byłoby rzec, iż Głęboki Eter przechowuje wszystko. Dosłownie wszystko jest możliwe na tym planie, a osoba musi spędzić tutaj ogrom czasu by napotkać choćby najmniejszy fragment cudów Głębi.

Ściana Koloru[]

Graniczący Plan Kolor Kurtyny
Plan Materialny Turkus
Żywiołu Powietrza Błękit
Żywiołu Ziemi Brunatny
Żywiołu Ognia Czerwień
Żywiołu Wody Zieleń
Parażywiołu Dymu Perła
Parażywiołu Lodu Akwamaryn
Parażywiołu Szlamu Czekolada
Parażywiołu Magmy Kasztan
Pseudożywiołu Błyskawic Fiolet
Pseudożywiołu Pary Kość Słoniowa
Pseudożywiołu Blasku Tęcza, zmienna
Pseudożywiołu Minerału Kremowy róż
Pseudożywiołu Próżni Czerń z białymi plamami
Pseudożywiołu Soli Skórzany
Pseudożywiołu Popiołu Ciemna szarość
Pseudożywiołu Pyłu Brunatna szarość
Plan Pozytywnej Energii Nienaruszona Biel
Plan Negatywnej Energii Absolutna Czerń
Graniczący Półplan Kolor Kurtyny
Półplany, różne Metaliczne cienie, różne
Grozy Nie odnotowany -
Elektromagnetyzmu Miedź
Uwięzienia Nie odnotowany -
Mozołu Czerń z purpurowymi wirami
Koszmarów Wirująca Szarość
Cienia Srebro
Czarna Otchłań Czerń z czerwonymi spiralami
Bezdenność Półprzezroczysty róż
Pozór Brak (nagi półplan) -
Który Żyje Cielesne odcienie
Czasu Perła i Srebro
Robaczysko Brązowa z wijącymi się liniami

Zasłona mglistego koloru (ang. Curtain of vaporous colour) jest migoczącą ścianą eterycznej mgły, która prowadzi do określonych obszarów (przyległych planów) na Granicy. Nieskończone obszary ściany są mieliznami i rafami na Bezfalistym Morzu i leniwie falują, marszczą się czy trzepoczą niczym sztandary wielkości światów - choć osoba może dostrzec jedynie niewielki fragment każdego obszaru. Istnieje tyle obszarów na Ścianie Koloru ile jest planów i półplanów, a niektórzy krwawnicy utrzymują, iż wzorce, kolory i intensywności luminescencji zasłony wskazują precyzyjnie plan (a nawet precyzyjny obszar na planie), do którego prowadzą. Oczywiście osoba musi być kompletnie tępa by uzależniać swoje życie od koloru.

Zasłona parującego koloru jest unikatowa dla Głębokiego Eteru, a jeśli trep myślący, że jest na Granicy zobaczy ją, ogłupia samego siebie o swoim położeniu. W istocie jest zgubiony. Kiedy przekroczy zasłonę, podróżnik jest na Granicznym Eterze, lecz nie może już zobaczyć zasłony. Pozytywnym faktem jest to, iż ta cecha Głębokiego Eteru chroni osobę od negatywnych efektów poszczególnego planu. Tak długo jak siepacz pozostaje po stronie Głębi zasłony, specyficzne moce i efekty po stronie Granicy, zwłaszcza te wywoływane przez przyległy plan, nie mają na niego wpływu. Oczywiście, osoba po stronie Głębi zasłony nie może także niczego wyczuć czy wpłynąć na cokolwiek na Granicy.

Powszechnie mówi się na nie Zasłony Kolorów (ang. Color Curtains).

Zjawiska[]

  • Choroba eteryczna

Kiedy osoba wychodzi z Granicy i przechodzi w Głębię, traci wszelkie poczucie przestrzeni i dryfuje swobodnie w eterycznych mgłach, uderzana delikatnymi eterycznymi oparami i mgłami, a okazyjnie złapana w wirujących pływach możliwości. Niektórzy siepacze nie mogą poradzić sobie z tym brakiem orientacji i dostają choroby eterycznej (ang. ethersickness). Choroba eteryczna jest dotkliwą niedyspozycją, która pozostawia osobę nagle chorą.

  • Chronolilie - kwiaty ukazujące przeszłość, teraźniejszość i przyszłość, związane z Półplanem Czasu
  • Cyklony eteru
  • Eteryczne wyrwy
  • Protomateria - krzepnący eter
    • Efemeryczna
    • Kwintesencyjna
    • Stabilna
    • Strumienie i deszcze
  • Fronty wirowe - strumienie protomaterii związane z powstawaniem wirów łączących Plany Wewnętrzne ze zjawiskiem danego żywiołu na Planie Materialnym.
    • Ujeżdżanie frontu - możliwe jest dosiąść dany front wykorzystując go jako napęd do transportu.

Półplany[]

Półplany zwane też wyspami we mgle (ang. islands in the mist).

Alternatywne rzeczywistości[]

Eter jest miejscem materii i esencji - czym jest i czym będzie. A jednak, odnalezione w maskujących mgłach są miejsca gdzie rzeczywistość wydaje się... inna, otwarcie przecząc fizyczności reprezentowanej przez Eter. Prawdopodobnie dowodzi to, iż nasze zrozumienie tego co jest "rzeczywistym" pozostaje zbyt ograniczone. Uczeni debatują nad tym co zwą "poziomami rzeczywistości": plany którymi kroczymy, porównane do "mniej rzeczywistego" krajobrazu snów i "bardziej rzeczywistych" domen potęg. Eter zawiera oba z tych poziomów. Jeśli Mgliste Wybrzeże reprezentuje tworzywo rzeczywistości, czyż nie powinny nasze definicje zmienić się by pasować do tego co wiemy iż - proszę wybaczyć dwuznaczność - naprawdę istnieje?

- Ronassic z Sigil, z przemowy do magów Stowarzyszenia Luminiscencyjnego Eteru

Kraina Snów[]

Kraina Snów (ang. The Landscape of Dreams) jest obszarem pomiędzy Granicznym i Głębszym Eterem, w której odzwierciedlają się sny mieszkańców planu przyległego do Granicy.

Eteryczne Moce[]

Okazjonalnie podróżnicy mogą spotkać cechy Eteru zdające się nie pasować. Oczywiście istnieje więcej rzeczy w Głębi, niż obieżysferowie mogliby kiedykolwiek przewidywać; lecz w istocie, najprawdopodobniej cecha Eteru łamiąca wszelkie prawa jest dziełem boga mającego krainę na Planie Eterycznym.

Dlaczego niektóre moce wybierają na swoje domy Eter? Być może chcą po prostu uciec Planom Zewnętrznym, które są pozornie najeżdżane boskimi krainami. Albo być może uważają względną "pustkę" Eteru w jakiś sposób wygodną. Bez względu na powód, moce te zdają się cenić swoje osamotnienie.

  • Kraina Nieśmiertelnych (ang. Land of the Immortals) Kilka bóstw z chińskiego panteonu uczyniło sobie dom w tym odosobnionym półplanie. Należą do nich Fu Hsing, pośredni bóg szczęścia i radości; K'ung Fu-Tzu, pomniejsza moc czuwająca nad społecznymi relacjami, władzą oraz przeszłością; Lao Tzu, pomniejszy bóg natury i nauczyciel mistycznego oświecenia; oraz Pa Hsien, obejmujący grupę legendarnych śmiertelników, którzy stali się Ośmioma Nieśmiertelnymi. Nieliczni obieżysferowie, którzy odnaleźli Krainę Nieśmiertelnych, opisują ją jako ciche, dostojne miejsce mądrości i filozofii.
  • Zagubiona Cytadela Magii (ang. The Lost Citadel of Magic) Trójka bogów magii ze świata znanego jako Krynn zajęła siedzibę w Głębi, choć śpiewka niesie, iż odtrącili swoich byłych wyznawców. Moce te - Solinari (pośredni bóg dobrej magii), Lunitari (pośredni bóg neutralnej magii i iluzji) oraz Nuitari (pośredni bóg złej magii) - zamieszkują cytadele, każdą zbudowaną na powierzchni trzech masywnych księżyców krążących po wspólnej potrójnej orbicie. Księżyce te dzielą jakieś mistyczne powiązanie z prawdziwymi księżycami Krynn, a niektórzy nawet uważają, że w jakiś sposób to są te same księżyce.
  • Zagubione Moce:
    • Ślepo zła, destrukcyjna moc znana jako Prastary Bóg Żywiołu została nazwana "zagubionym bogiem," lecz macki jego władzy wciąż oddziałuję na materialne światy, utrzymując go od stania się kolejnym martwym bogiem dryfującym przez Plan Astralny. Wiedza umieszcza tę moc zła, szaleństwa i zniszczenia w ukrytym półplanie, przypuszczalnie zamkniętą z dala od reszty wieloświata przez inne bóstwa obawiające się jego nieskończonego szału.
    • Ponownie wygnany Tharizdun także jest mocą rozkładu i szaleństwa; wydaje się prawdopodobne, że bóg ten, znany głównie mieszkańcom materialnego świata Oerth, jest tak naprawdę aspektem Prastarego Boga Żywiołu, obdarzonym konkretniejszą formą przez wierzenia swoich złych wyznawców.
  • Pawilon Centrum (ang. The Pavilion of Cynosure) Jest to półplan, w którym bogowie faruńskiego panteonu Torilu spotykają się, by rozpracowywać porozumienia i problemy (przynajmniej taka jest pogłoska). Sam półplan nie jest nazwany, lecz mówi się, iż zawiera jedynie Pawilon Centrum, niebiańską halę używaną przez moce przybyłe razem do omówienia ważnych spraw. Dlaczego półplan? Większość przypisuje to mocom chcącym "neutralnego gruntu" dla swoich dyskusji, lecz nikt prócz samych mocy nie wie tego na pewno.
  • Ptah, Otwieracz Drogi (ang. Ptah, The Opener of the Way) Obieżysferowie odwiedzają Plany Wewnętrzne, często wywołują to bóstwo o pomoc i przewodnictwo. Jego wyznawcy utrzymują, iż Ptah jest źródłem inspiracji, sztuki, twórczości, a czasem nawet obwieszczają go stwórcą wieloświata. Ich wierzenia sugerują, iż Ptah wędruje po Eterycznym Planie z powodu względnej bliskości Mglistego Wybrzeża do Planów Żywiołów - które, mimo wszystko, można uważać za ostateczne źródło stworzenia. Śpiewa niesie, iż moc ta, niepodobnie do wszystkich innych, jest tak naprawdę dostępna dla śmiertelników. Ci którzy go jednak zezłoszczą, są przeniesieni gdziekolwiek indziej śród planów.

Lokacje w Eterze[]

Eter jest nieskończoną przestrzenią. Oznacza to, iż jest w nim więcej lokacji, niż ktokolwiek mógłby kiedykolwiek pojąć. Prawda jest taka, że niemożliwym jest wyliczyć każdą interesującą eteryczną lokację, lecz istnieje kilka dobrze znanych miejsc.

Anavaree

Anavaree, jedna z lokacji w Głębokim Eterze

  • Anavaree: Porwane Śnienie (ang. Anavaree: A Ruptured Dreamscape), postrzępiona senna kraina małej dziewczynki. Z krainy nieustannie odrywają się fragmenty płynące w Głęboki Eter.
  • Kuźnia Wyznawców, tajna planarna siedziba frakcji Wyznawców Źródła, będąca miejscem wytwarzania znaków źródła, skryta w wydrążeniu w wielkiej bryle solidnego eteru.
  • Pałac Ambara - oficjalna planarna siedziba frakcji Wyznawców Źródła, piękny pałac o gotycko-elfiej architekturze posadowiony na wyspie solidnego eteru.
  • Ciało Świetliste (ang. The Body Luminous), przypominające kometę, błądzące przez Głęboki Eter ciało solidnego eterycznego jądra owianego mglistą, jarzącą się aurą parującej protomaterii.
  • Zamek na Skraju Czasu, samotna wieża nieistniejącego już Olefińskiego Stowarzyszenia Temporalnego (ang. Olefin Temporal Society), dryfującego niedaleko Półplanu Czasu.
  • Embrionit (ang. The Embryonite), gigantyczny insekt wielkości planety odżywiający znajdujący się w jego jamie brzusznej protoświat (półplan).
  • Stowarzyszenie Eterotułaczy (ang. Etherfarer Society), grupa badaczy Głębokiego Eteru, która założyła niemałe społeczeństwo w Mieście Wolnogruntu (ang. Freehold City).
  • Zgubne Pole (ang. Fellfield), region w którym żyjące istoty rozpuszczają się w protomaterię, tak jak nietrwałe eteryczne obiekty.
  • Wyrwa Leicestera (ang. Leicester's Gap), wyrwa w Eterze oddziałująca wokół subtelnymi wynaturzającymi zjawiskami, od koszmarów po sprzeczne z naturą fenomena. Nazwę zawdzięcza opuszczonej stacji czarodzieja Leicestera, która się nad nią znajduje.
  • Sieć Ommiad (ang. Ommiad's Web), wyglądające jak pajęcza sieć gniazdo pająków fazowych oraz ich matriarchy, Ommiad.
  • Urunalandia, Plan w Trakcie (ang. Urunaland, A Plane in Progress), niepowstały jeszcze półplan, który chcą stworzyć z solidnej protomaterii, zagubione w Eterze krasnoludy pod przywództwem Uruna, od którego pochodzi nazwa potencjalnego planu.
  • Biały Galeon (ang. White Galleon), spektralny statek bez załogi przenikający od świata do świata poprzez Eter.
  • Promienna Cytadela

Przypisy[]

Źródła[]

Kosmologia Wielkiego Koła
MechanusAcheronDziewięć PiekiełGehennaHadesCarceriOtchłańPandemoniumLimboYsgardArboreaZiemie BestiiElizjumBytopiaGóra CelestiaArkadiaPlan Żywiołu PowietrzaPlan Żywiołu WodyPlan Żywiołu ZiemiPlan Żywiołu OgniaPlan MaterialnyBaśniodziczZmrokPlan Pozytywnej EnergiiPlan Pozytywnej EnergiiPlan Negatywnej EnergiiPlan Negatywnej EnergiiPlany WewnętrznePlany ZewnętrznePlany NiższePlany WyższePlany PrawaPlany ChaosuPlan EterycznyChaos ŻywiołówPlany WewnętrznePlan AstralnyGreat Wheel 5e

Plan MaterialnyBaśniodziczZmrok
Plany Przejściowe: Plan AstralnyPlan Eteryczny
Plany Wewnętrzne: Plan Żywiołu PowietrzaPlan Żywiołu WodyPlan Żywiołu ZiemiPlan Żywiołu OgniaChaos Żywiołów
Plany Parażywiołów: Srogi MrózBagno ZapomnieniaFontanny StworzeniaWielka Pożoga
Plany Pseudożywiołów: BłyskawicaBlaskMinerałParaPróżniaPopiółPyłSól
Zewnętrze: Sigil
Plany Zewnętrzne: ArkadiaGóra CelestiaBytopiaElizjumZiemie BestiiArboreaYsgardLimboPandemoniumOtchłańCarceriHadesGehennaDziewięć PiekiełAcheronMechanus
Plany Energii: Plan Energii PozytywnejPlan Energii Negatywnej
Połączenia Planarne: Nieskończone SchodyOkeanosGóra OlimpStyksYggdrasil
Odległa Dziedzina

Advertisement