Genocyd
Genocyd (ang. genocid) to wielkie podziemne wynaturzenie o chaotycznym złym charakterze.
Opis[]
Genocyd to pozbawiony owłosienia gigant o bladej skórze pokrytej cienką warstwą śluzu. Chore sploty niebieskich i czerwonych żył pulsują pod jego przejrzystą skórą. Na jego masywnej klatce piersiowej widać linie sześciu pracujących skrzeli. Brzuszysko genocyda jest tak nadęte, że wygląda jakby miało zaraz pęknąć. Pod jego ciałem coś wije się i strzela wybrzuszając skórę genocyda, a pionowa paszcza na brzuchu rozchyla się od czasu do czasu.
Tył czaszki genocyda prawie opada na jego plecy, a z porów na niej ulatnia się śmierdząca zjełczeniem para. Tymi porami są przetchlinki i kanaliki oddechowe które pokrywają całą głowę bestii i czasem nachodzą na siebie. Genocyd ma parę oczu w kształcie łez, które zawsze nadają mu wyrazu gniewu i agresywnie jarzą się na niebiesko. Jego kanciaste szczęki są pełne brunatno-zielonych zębów, a jego wydatne policzki poruszają się wraz z wydawaniem cichego gulgotu.
Jego ręce są długie i muskularne, a przysadziste nogi są szersze niż pnie drzew i zakończone czarnymi kopytami. Dłonie genocyda zawierają pięć spuchłych paluchów, a na czubku każdego rośnie kępa iglastych włosów.
Zwyczaje[]
Genocyd nigdy nie wędruje sam. Jego ogromne poliki są w istocie kieszeniami które kryją od 6 do 24 trujących węży. Ich naturalna symbioza z wężami pozwala genocydom nosić węże jak im się spodoba z całkowitą uległością ze strony gadów.
Genocydy mówią swoim własnym językiem sapania, podmuchów, prychnięć, pisków i kwików. Ich znakiem rozpoznawczym jest przerażający wysoki pisk. Nie znają innych języków, ale potrafią komunikować się z wężami każdego rodzaju.
Cykl życia[]
W brzuchu genocyda żyje do sześciu okazów czegoś co uczeni nazywają "wewnętrznym pomiotem" (ang. inliving spawn), a są to po prostu dzieci genocyda. Wewnętrzne pomioty to wielkie białe ślimaki o gryzących paszczach wyłożonych kręgami zębów. Rodzą się wewnątrz genocyda i są przenoszone w nim aż rodzic znajdzie dlań nadającego się nosiciela. Po pozbyciu się któregoś z brzucha zrodzi nowy pomiot w ciągu tygodnia.
Wewnętrzny pomiot może zagnieździć się w zwłokach które leżą od co najmniej dwóch dni (wyczuwa takie ślepowidzeniem z odległości 6 metrów). Przez następne dni wokół ofiary wytwarzany jest wielki kokon. Po tygodniu z kokonu wyłazi w pełni dorosły genocyd. Przedwczesne zniszczenie kokonu od razu zabija nienarodzonego genocyda.
Walka[]
Genocydy polują wyłącznie na stworzenia dość duże lub liczne by nasycić nimi siebie, swoje węże i swoje pomioty. W związku z tym pojedyncze istoty mogą zostać zignorowane przez genocyda. Jako że są powolne na lądzie, wolą zaskakiwać ofiary poprzez czajenie się w podziemnych zbiornikach i ciekach wodnych.
Moce[]
W ramach zwykłej akcji genocyd może wyzwolić salwę sześciu igieł ze swoich paluchów na odległość 18 metrów. Jest to atak dotykowy, a każda igła zdaje 1k3 obrażeń. Genocyd może wystrzelić do sześćdziesięciu igieł na dzień.
Genocyd może w ramach zwykłej akcji wypluć ze swojej paszczy jadowite węże (liczone jako małe żmije) w liczbie do dwunastu. Atak ten ma 18 metrów zasięgu i liczony jest jako atak dystansowy. Ofiara którą trafił wyplutymi wężami zostaje od razu ugryziona przez ich standardowe ataki. Nawet jeśli spudłował, to i tak wchodzą one do walki i mogą gryźć ofiarę z własnej inicjatywy.
W ramach zwykłej akcji genocyd może wyciągnąć ze swojego brzucha wewnętrzny pomiot i rzucić nim w ofiarę na odległość 18 metrów. W przypadku trafienia wewnętrzny pomiot od razu wykonuje standardowy atak; niezależnie od sukcesu rzutu, walczy potem na własną rękę. Po powaleniu wrogów pomiot próbuje wrócić do brzucha genocyda. Jeśli jednak wyczuje zwłoki lub kogoś umierającego, okaleczonego czy obezwładnionego, zaatakuje w celu pożywienia się, lub wykończenia i zagnieżdżenia zwłok.
Odporności[]
Genocydy są niepodatne na trucizny i widzą w ciemności na odległość 18 metrów. Mają one dziwne powinowactwo z wężami które robią się łagodne w ich obecności. Każdy wąż w promieniu 6 metrów od genocyda musi zdać test Woli lub zacznie postrzegać genocyda jako przyjaciela (jak za sprawą czaru przyjaźń ze zwierzętami). W związku z tym genocydowi prawie zawsze towarzyszą jakieś węże, nie tylko te które trzyma w paszczy.
Źródła[]
- Dragon #281 (2001; 3e)