Shar

Bóstwo
Shar jako piękna ludzka kobieta z długimi kruczoczarnymi włosami, ubrana w czarny, połyskujący strój
Shar
Tytuł(y)	Pani Nocy, Pani Utraty, Mroczna Bogini, Mroczna Dama
Symbol	czarny dysk z ciemnopurpurową krawędzią
Plan Ojczysty	Szare Pustkowia/Niflheim/Pałac Utraty[2e]; Plan Cienia/Pałac Utraty
Ranga mocy	Większe bóstwo
Charakter	neutralny zły
Dziedziny	jaskinie, ciemność, lochy, zapomnienie, utrata, noc, sekrety, Podmrok
Domeny	ciemność, jaskinia, wiedza, zło
Ulubiona broń	Dysk Nocy (czakram)
Sojusznicy	Myrkul, Talona
Wrogowie	Lathander, Selûne, Shaundakul, Ibrandul (martwy), Amaunator (martwy)
Zwierzchnik	brak

- Spójrz w koronę nocy, by wiedzieć, które ścieżki są złe a które słuszne. Tamte odpowiedzi są tymi, których szukam. A teraz otwórz bramy i wypędź słabych!

- Emril Charan, kapłan Shar, zapytany o najpewniejszą drogę do potęgi.

Po tym jak Ao stworzył wszechświat, wirujący chaos zlał się w jedno, by utworzyć bliźniacze bóstwa: Selûne, istotę światła i tworzenia, oraz Shar (szar), moc ciemności i zniszczenia. Życie Shar wiąże się z okrytą tajemnicą nicością, która istniała przed aktem stworzenia Ao. Shar odzwierciedla pierwotną ciemność, próżnię wymazaną na początku istnienia przez odległe, nie zainteresowane niczym najwyższe bóstwo. Jej serce tęskni do spokoju nieistnienia, więc ta ukryta w ciemnościach bogini snuje plany rozdarcia tego, co ustanowione, zniszczenia porządku i całego stworzenia. Sztuka religijna przedstawia Shar jako czarną kulę na tle magicznych, purpurowych płomieni lub jako piękną ludzką kobietę z długimi kruczoczarnymi włosami, ubraną w czarny, połyskujący strój. W tej postaci jej niepokojące purpurowe oczy mają czarne źrenice, w których odbija się pierwotna próżnia. Od czasu najwcześniejszych walk z Selûne (które trwają do dziś), Shar zagarnęła władzę nad ukrytym, lecz nie zapomnianym bólem, a teraz pielęgnuje to zgorzknienie i pragnienie zemsty za stare afronty. Pani Utraty ma pokrętny charakter, uwielbia sekrety, podstępne umowy i wybiegi. Swych śmiertelnych wyznawców używa jak pionków w przewrotnej grze przeciwko wszystkiemu, co już było, jest i będzie. Patronka Cienistego Splotu, niszczycielskiej magicznej mocy opartej na nicości i szalonych sekretach, Pani Nocy buduje swą imponującą moc pokusami i podstępem. Zamiłowanie Shar do działania w ukryciu dobrze służy jej kapłanom, a większość mieszkańców Faerunu nie wie prawie nic o jej tajemniczym kulcie. Wszyscy uznają ją za mroczne i mściwe bóstwo, lecz wielu szuka jej sług w czasach żałoby i po stracie bliskiej osoby. Panuje powszechne przekonanie, że jej kapłani pomagają tym, którzy na kimś się zawiedli lub przeżyli wielką stratę. Jednak zamiast zaoferować ulgę od kłującego żalu, umacniają oni poszukujących w poczuciu urazy i zdrady, próbując wzbudzić w nich zgorzknienie i chęć zemsty. Dobrzy kapłani (zwłaszcza Mystry, Lathandera i oczywiście Selûne) ostrzegają przed niebezpieczeństwami takiego pocieszenia, lecz bardzo często rozpacz staje na drodze zdrowemu osądowi i szeregi kleru Shar pęcznieją z każdym rokiem. Kapłani Shar modlą się o czary w nocy. Ponieważ większość wyznawców utrzymuje swą wiarę w tajemnicy, religia ta ma tylko jedno ustalone święto. W czasie Święta Księżyca, wyznawcy Shar obchodzą Wchód Ciemności, podczas którego przywódcy lokalnych kultów nad drgającym jeszcze ciałem żywej ofiary nakreślają mroczne plany na nadchodzący rok. Raz na dekadzień wyznawcy muszą zaangażować się w akt podłości, najlepiej tuż po nocnym tańcu i świętowaniu znanym jako Nadejście Nocy.

Historia/związki

Zobacz więcej w osobnym artykule: Siostry Światła i Ciemności.

Shar w walce z Selûne

Na początku istnienia Przestrzeni Krain Shar oraz Selune stanowiły niemal jedno bóstwo. Dopiero narodziny Chauntei i jej troska o życie przyniosło rozłam jedności woli, co zainicjowało wielką batalię między obydwiema siostrami. Pierwszą batalię Shar przegrała, dzięki czemu życie mogło się rozwijać na planetach Zapomnianych Krain. Lecz Mroczniejsza Bliźniaczka poprzysięgła zemstę wobec swej siostry.

W okresie potęgi pierwszego imperium Netherilu, jasnowidzka Augathra Szalona, miała serię dziwnych wizji. Spisała je w księdze Księga Czerni. Okazało się, że przedstawia ona informacje oraz chronologię dziejów, z których można rozszyfrować plany i chęci Shar. W 684 roku RD egzemplarz księgi trafił do Wieży Pieśniowiatru, a grupa pracowników nazywanych Mrocznymi Wróżbitami dokonała jej analizy. Efekty prac opublikowali w broszurze "Liście Jednej Nocy" (Leaves of One Night). To już zbyt mocno demaskowało to, co Pani Pustki chciała czynić, zatem wysłała zabójców ze swego kościoła do przejęcia broszury oraz księgi posiadanych przez elfów. To zadziałało, następnie przeklęła teksty, by realnie uniemożliwić ich deszyfrację.

Niekończące się walki Shar z jej jasną siostrą stworzyły i zniszczyły kilka bóstw w historii. Mimo że Selune uderza otwarcie i potężnie w swą bliźniaczą siostrę przy każdej nadarzającej się okazji, Shar woli podstęp, namawia swych śmiertelnych kapłanów, by atakowali duchownych Selûne i zwalczali to, co jest jej drogie. Od czasu do czasu atakuje jednak słabszych wrogów. W Czasach Kłopotów zabiła na przykład Ibrandula, pomniejsze bóstwo jaskiń, lochów i Podmroku, ponieważ odpowiadało to jej ówczesnym interesom. Nadal jednak gwarantuje czary kapłanom proszącym w imię Ibrandula, rozkoszując się dwuznacznością tej sytuacji. Być może również knuje przeciwko Masce, zazdroszcząc mu dominacji nad dziedziną cienia. Zamiłowanie Shar do mroku często doprowadza do konfliktu z bóstwami ognia i światła, a jej pragnienie zdominowania dziedziny zemsty stawia ją przeciwko starej, gasnącej mocy Hoara. Jej jedynym sojusznikiem pozostaje Talona, która może służyć Shar w zamian za pomoc w zamordowaniu jej znienawidzonego wroga, Loviatar.

W latach 70 XIV wieku Shar popchnęła Esvele Greycastle do rozpoczęcia spisku przeciwko Splotowi. Poprzez rytuały odwijania splotu, w różnych miejscach, tworzone miały być przestrzenie które działałyby jak strefy martwej magii, ale użytkownicy cienistego splotu by mogli czarować normalnie. W realizacji swych zamiarów kapłanka sprzymierzeńców w postaci np. Shadar-kai, Zhentarimów czy Shadovarów. Ostatecznie ona sama zmarła, zaś grupie bohaterów udało się te plany ostatecznie zneutralizować.

Dogmat

Symbol Shar

Sekrety ujawniaj jedynie członkom wyznania. Nigdy nie łudź się nadzieją ani nie licz na obietnice sukcesu. Gaś światło księżyca (wysłannika i narzędzie Selûne) wszędzie, gdzie na nie natrafisz, i chowaj się przed nim tam, gdzie nie jesteś w stanie zwyciężyć. Ciemności to czas działania, nie oczekiwania. Nie masz prawa starać się o poprawę własnego losu lub planować przyszłość, z wyjątkiem tego co zostało bezpośrednio przewidziane przez wiernych Mrocznej Bogini. Zadawanie się z wyznawcami dobrych bóstw jest grzechem, chyba że w ten sposób zachęcasz ich do wiary lub dążysz do celów Shar. Bądź posłuszny nawet szeregowym kapłanom, bo w przeciwnym razie zginiesz w męczarniach.

Kler i świątynie

Kapłanka Shar (trzecia od prawej)

Doktryna Shar, oparta na mściwym nihilizmie, odpowiada tym, którzy przeżyli wielką stratę lub zdradę. Dominacja bogini nad nocą i ciemnością sprawia, iż jest popularna wśród ślepców (zwłaszcza tych, którzy oślepli przez przypadek lub zostali celowo okaleczeni), nocnych lub podziemnych humanoidów i stworzeń, które unikają światła, w tym wielu rodzajów goblinów. Wszyscy, którzy wolą ciemność lub załatwiają swoje sprawy nocą (tak jak mordercy i złodzieje), starają się o jej łaskę, tak samo jak ci, których poglądy na świat mogą zostać uznane za szaleństwo. Obłąkani zdają się mieć naturalne zamiłowanie do nauk Shar, co może być powodem, dla którego tak wielu kapłanów Selune poszukuje szaleńców i stara się ich wyleczyć lub uwięzić. Kościół tej bogini składa się z niezależnych komórek, które mają silnych, autorytarnych władców. Niewielu kandydatów zna imiona pozostałych miejscowych wyznawców, a prawie nikt nie wie, jak nazywa się przywódca większej organizacji. Na obszarach, gdzie kult Shar jest silny, powszechna jest rywalizacja wiernych Shar, którzy starają się skrytobójczo zamordować jak najwięcej kapłanów Selune. To sprawia, że kościół wciąż pozostaje mały, ponieważ wielu jego członków ginie w czasie tych napadów lub krótko po nich, skazanych na śmierć przez miejscowych sędziów.

Świątynie Shar bardzo różnią się wyglądem, lecz zazwyczaj są zarówno miejscem załatwiania interesów jak i zamieszkania. W większości znajduje się przynajmniej jedno pomieszczenie skąpane w głębszych ciemnościach, wykorzystywane do rytualnych ceremonii i zabójstw. Kapłani Shar rozkoszują się sekretami.

Na cywilizowanych ziemiach często zakładają ekskluzywne kluby lub fałszywe kulty, by pogłębić korupcję zmanierowanego społeczeństwa. Pracują nad obaleniem rządów, promują zemstę, organizują koterie, podżegają niepokoje poprzez pomówienia i działalność wywrotową. Wierzą, że liczy się wyłącznie życie według własnych zasad, że instytucja państwa istnieje tylko po to, by ograniczyć wolność, tak więc jako zjawisko do głębi niemoralne powinna zostać zmieciona z powierzchni ziemi. Ich zdaniem, wszystko zasługuje na zniszczenie, a ich życiowym obowiązkiem jest zachęcać do tego procesu. Ciemny Księżyc, elitarny zakon mnichów-zaklinaczy używa mocy Cienistego Splotu, by rozprzestrzeniać porządek Mrocznej Bogini.

Awatarowie

Awatarowie Shar objawiają się w dwóch postaciach: Nocnej Śpiewaczki i Mrocznej Tancerki. Nocna Śpiewaczka liczy sobie trochę ponad 3 metry wzrostu i ma na sobie wielowarstwowe szaty, które maskują jej kobiecą sylwetkę, a na twarzy maskę z piór, które spływają na fałdy płaszcza z kapturem. Nie mówi, lecz śpiewa głosem pełnym smutku i bólu. Mroczna Tancerka nosi, dla odmiany, niewiele odzieży. Jest pełna gracji, a jej strój odsłania połyskującą, czarną skórę, poznaczoną obszarami gwiezdnego światła. Ta wysoka na 2 metry kobieta tańczy kusząco, używając mieszaniny erotycznych gestów i sugestywnych spojrzeń, by przekonać innych do służenia jej. Shar rzadko objawia się w Faerunie, lecz kiedy już to robi, jej wyznawcy obchodzą wielkie święto, czcząc ją tańcami, ucztami i uciechami erotycznymi.

Ciekawostki

شر, transliterowane jako "shar", z arabskiego oznacza "zło".

Źródła

• Wyznania i Panteony
• Cormyr: The Tearing of the Weave
• Shadowdale: The Scouring of the Land
• Anauroch: The Empire of Shade