Pegaz
Pegaz
Pegazy (ang. Pegasus) to wspaniałe skrzydlate konie, które czasem służą dobru. Są cenionymi powietrznymi wierzchowcami, choć trudno je ujarzmić, należą bowiem do zwierząt dzikich i płochliwych. Służą jedynie istotom, o których prawości zdążyły się przekonać i do niej upewnić. Gdy już to nastąpi, między jeźdźcem a wierzchowcem tworzy się więź trwająca do końca życia pegaza, chyba że jeździec zboczy ze swej dobrej ścieżki.
Pegazy są większe od zwykłych koni i posiadają pierzaste skrzydła, których rozpiętość wynosi około 6 metrów. Ich sierść jest najczęściej biała, choć zdarzają się pegazy kasztanowate, a krążą też plotki o czarnych. Pegazy mierzą sobie w kłębie 1,5 metra i ważą około 700 kilogramów. Nie znoszą siodeł - ich jeźdźcy muszą dosiadać ich oklep. Istoty te mówią własnym językiem, rozumieją wspólny i potrafią komunikować się ze zwykłymi końmi.
W walce pegazy atakują przeciwników ostrymi kopytami oraz gryząc. Najgroźniejsze są ich szarże z powietrza, czyniące z przednich kopyt narzędzia śmierci i zniszczenia. Jeśli stają naprzeciw większego i potężniejszego przeciwnika (na przykład smoka), starają się go zwabić do ciaśniejszej przestrzeni, gdzie mogą wykorzystać swoją zwinność i utrudnić wrogowi koordynację ruchów. Przeciwko istotom ich rozmiarów korzystają głównie ze swej szybkości.
Pegazy są jajorodnymi ssakami, żywiącymi się trawą, owocami i innymi roślinami. Żyją w stadach składających się z par, zamieszkujących wspólne gniazda. Wspólnie też wychowują młode, których w jednym miocie wykluwa się jedno lub dwoje. Istoty te cechują się inteligencją nie ustępującą ludzkiej a dodatkowo posiadają naturalne zdolności wyczucia dobrego i złego usposobienia. Zdolności tych używają przede wszystkim w celu wyczucia intencji potencjalnego jeźdźca.
W celu obłaskawienia pegaza, dobra istota musi najpierw zlokalizować stado tych istot, a następnie zakraść się w nocy do upatrzonego wierzchowca tak, aby nie zostać zauważonym. Dosiadnięty znienacka pegaz usiłuje zrzucić jeźdźca i potrzeba niemałej zwinności i wytrwałości, aby uspokoić go i zdobyć jego zaufanie. Pomocne bywają w tym specjalne magiczne uzdy.
Naturalnymi wrogami pegazów są gryfy i hipogryfy, które aktywnie poszukują ich gniazd i zabijają młode. Ceny pegazich jaj i źrebiąt osiągają na czarnych rynkach zawrotne sumy. Pegazy żyją około 40 lat.
Wedle legendy, istnieją również pegazy większe, które bardzo rzadko wylęgają się z krwi meduz, którym odcięto głowę. Są one podobne do zwykłych pegazów, jednak silniejsze, mężniejsze i częściowo odporne na magię. Większe pegazy są często przywódcami pegazich stad, a dosiadać się pozwalają jedynie najszlachetniejszym i najdzielniejszym ze śmiertelników. żyją około stu lat.
Tresowanie pegaza[]
Pegaz to inteligentne stworzenie, niemniej zanim poniesie ono jeźdźca do walki, musi przejść tresurę. Podstawowe wymaganie szkolenia to przyjazne nastawienie opisywanej istoty do tresera (co można osiągnąć poprzez udane testy dyplomacji). Wytresowanie przyjaznego pegaza na powietrznego wierzchowca wiąże się z koniecznością wykonania udanego testu postępowania ze zwierzętami oraz poświęcenia sześciu tygodni na taki trening. Osoba dosiadająca pegaza musi używać egzotycznego siodła. Skrzydlaty koń może walczyć, gdy niesie jeźdźca. Ten ostatni ma natomiast prawo atakować wraz z wierzchowcem tylko jeśli powiedzie mu się test Jeździectwa.
Jaja pegazów są na wolnym rynku warte 2000 sz za sztukę, pisklęta zaś – 3000 sz za sztukę. Zawodowi treserzy biorą 1000 sz za wychowanie bądź wytresowanie ptaka. Opisywane stworzenia dojrzewają w tym samym tempie co konie. Pegazy wiernie i oddanie służą przez całe życie panu, jeśli ten jest dobry lub neutralny.