Sferopedia
Advertisement
Smoczyskażywiołów1

Smoczyska żywiołów, od góry smoczysko ognia, powietrza, lodu i ziemi

Smoczyskażywiołów2

Smoczyska żywiołów, od lewej smoczysko magmy, szlamu, dymu i wody

Smoczyska żywiołów (ang. elemental drakes) to groźne stworzenia spokrewnione z wywernami, wywodzące się z Planów Wewnętrznych. Przypominają gibkie, nieco wężowate smoki o barwie i budowie łusek odpowiedniej do planu pochodzenia. Osiągają długość około 4 metrów. Dżanny oswajają niekiedy smoczyska żywiołów, wykorzystując je jako wierzchowce.

Wszystkie smoczyska stosują podobne taktyki walki. Niezwykle trudno je zaskoczyć. Zaatakowane starają się pozostać poza zasięgiem, zadając ciosy z powietrza. Ich wężowate, zwinne ciała pozwalają zadawać ciosy wszystkimi kończynami w krótkim odstępie czasu.

Smoczysko ogniste[]

Smoczyska ogogniste ia to przebiegli myśliwi, jeden z najpotężniejszych i najbardziej okrutny z gatunków smoczysk, często mylony z młodym czerwonym smokiem, z którym dzieli terytorium. Z lubością wykorzystują to podobieństwo, zdając sobie sprawę ze strachu, jaki budzą ich dalecy krewni. Ich ojczyzną jest Plan Żywiołu Ognia, choć najczęściej występują na Planie Materialnym, w ciepłych wyżynnych okolicach. Ich łuski przybierają różne odcienie czerwieni, od krwistego po cynobrowy a oczy mają kolor ognistej żółci. Smoczyska ogniste delikatnie machają skrzydłami nawet, gdy przebywają na ziemi, wachlując się w ten sposób i odganiając dokuczliwe owady. Są groźnymi przeciwnikami, charakteryzującymi się błyskawicznym refleksem. Dodatkowym zagrożeniem jest ich gorące ciało, które w kontakcie z gołą skórą powoduje oparzenia.

Smoczyska ogniste, choć agresywne wobec obcych, są stworzeniami rodzinnymi, żyjącymi zwykle w długoletnich parach i z gromadką do ośmiu młodych. Zakładają gniazda w płytkich grotach lub pod półkami skalnymi, ogrzewając złożone przez samicę jaja ciepłem swych ciał. Młode osobniki są gwałtowniejsze w usposobieniu od starszych. Zwykle pozostają z rodzicami przez kilka miesięcy, po czym wyruszają na poszukiwanie życiowego partnera. Rzadko walczą między sobą, zazwyczaj o względy partnerki, jednak walki te raczej kończą się kapitulacją niż śmiercią. Istoty te zwykle unikają kontaktu z czerwonymi smokami, zostają za to niekiedy wbrew swej woli maskotkami i psami łańcuchowymi ognistych gigantów. Smoczyska ogniste władają językami smoczym i płomiennym, którymi mówią piskliwym głosem.

Krew smoczysk ognistych jest cenioną substancją alchemiczną, używaną jako materiał wybuchowy lub ingredient do wyrobu płonących broni. Jej temperatura wymaga wysokiego utlenienia, co czyni smoczyska bardziej podatnymi na brak powietrza.

Smoczysko wodne[]

Smoczyska wodne pochodzą, jak wskazuje ich nazwa, z Planu Żywiołu Wody. Na Materialu zamieszkują wybrzeża i łańcuchy wysp, polując na żeglarzy i wszelkie istoty na tyle nierozsądne, by naruszyć ich teren łowiecki. Ich srebrzysto-błękitne, gładkie i błyszczące łuski bardziej przypominają skórę ryby niż pancerz gada. Istoty te poruszają się w wodzie ze stosunkowo dużą swobodą, nie dorównują jednak szybkością najlepszym morskim myśliwym. Dlatego trzymają się zwykle płytszych obszarów. Czasem popadają w konflikty ze smokożółwiami, choć potrzeba całego stada smoczysk żeby poradzić sobie z tak potężnym przeciwnikiem. Zdarzają się też starcia ze spiżowymi smokami, których boją się jeszcze bardziej. Same polują głównie na żeglarzy i inne istoty, dla których woda nie jest środowiskiem naturalnym. Z upodobaniem strącają marynarzy z pokładów statków, aby bezlitośnie zadusić ich pod morskimi falami. Posiadają również zdolność zagaszania ognia dotykiem.

Smoczyska wodne mówią językami smoczym i wodnym. Ich głos jest bulgoczący i miły dla ucha.

Smoczysko powietrzne[]

Istoty te pochodzą z Planu Żywiołu Powietrza, choć najczęściej można je spotkać na Materialu, na pustyniach o umiarkowanym klimacie. Są gwałtowne w emocjach i jednocześnie tchórzliwe, atakując bez wahania słabsze, chore i bezbronne istoty i pierzchając przed silniejszymi. Gdy atakują z powietrza, często wzbijają skrzydłami oślepiający tuman piasku. Ich łuski w górnej części ciała mają barwę brązowego piasku, podbrzusze natomiast jest jasnoniebieskie co utrudnia wypatrzenie ich w naturalnym środowisku i z dołu i z góry. Zęby i pazury smoczysk powietrznych przypominają ostre igły. Istoty te wdają się często w walki z dragonne, z którymi dzielą terytorium, unikają natomiast smoków miedzianych i niebieskich, chyba że napatoczy się młody lub słaby osobnik albo nadarzy się okazja do zniszczenia bądź wykradnięcia ich jaj. Posiadają zdolność przybierania raz dziennie gazowej formy. Smoczyska powietrzne mówią mieszaniną smoczego i powietrznego, łącząc oba języki w trudny do zrozumienia bełkot.

Smoczysko ziemne[]

Jak przystało na istoty wywodzące się z Planu Żywiołu Ziemi, ten gatunek jest ociężały, powolny w mowie i działaniu. Gdy go jednak rozdrażnić, potrafi być straszliwy. Na Materialu ich ulubionym terytorium są góry o umiarkowanym klimacie. Pancerz tych istot jest szarobrązowy i pofałdowany, co ułatwia im wtopienie się w otoczenie. Pazury są krótkie i mocne, przystosowane do rycia w ziemi. Oczy smoczysk ziemnych mają kolor szmaragdu. Istoty te mieszkają zwykle w przestronnych pieczarach, gdzie mają możliwość pełnego rozpostarcia skrzydeł. Chętnie gromadzą klejnoty i dobijają targów z podróżnikami, którzy oferują im nowe skarby w zamian za informacje. Niezbyt błyskotliwa inteligencja smoczysk ziemnych powoduje, że czasem skarby te okazują się następnie podróbkami lub klejnotami o niskiej wartości. Istoty te władają językiem smoków i ziemnym. Mówią wolno, dając kolejne świadectwo niezbyt oszałamiającego intelektu.

Smoczyska ziemne zwykle walczą w zwarciu, skrzydeł używając tylko w celu ucieczki przed niebezpieczeństwem. Dzięki swej zdolności wywoływania wstrząsów, zwykle na początku walki udaje ich się obalić część przeciwników na ziemię. Z powodu słabego wzroku jako głównego zmysłu używają specjalnej umiejętności wyczucia drgań gruntu.

Smoczysko dymowe[]

Smoczyska dymowe to istoty cierpliwe i przebiegłe; tropiciele potrafiący podążać za ofiarą godzinami w oczekiwaniu na dogodną okazję do ataku. Choć pochodzą z Planu Parażywiołu Dymu, upodobały sobie wszelkiego rodzaju podziemia na Planie Materialnym. Zazdrośnie strzegą swego terytorium, nigdy nie wybaczając istotom, które w jakiś sposób je znieważyły. Smoczyska dymowe mówią smoczym oraz powietrznym lub płomiennym. Rzadko kiedy podnoszą głos ponad syczący szept, nawet w sytuacji kiedy są rozgniewane.

Łuski tych smoczysk mają barwę węgla drzewnego, z przebłyskami ciemnej czerwieni i hebanu. Ich oczy świecą jak gorące węgle, zwłaszcza gdy stwór wpada w bitewny szał. Główną bronią tej istoty jest wypuszczany z paszczy kłąb oślepiającego dymowe, który wykorzystuje by zdezorientować ofiary i obezwładnić każdą z osobna, poczynając od najsłabszej. Raz dziennie są w stanie zamiast dymowe wypuścić obłok zapalających iskier. Gdy walka przybiera niekorzystny obrót, smoczyska dymowe zazwyczaj wycofują się, czekając na pojawienie się dogodniejszych okoliczności.

Smoczysko lodowe[]

Smoczyska lodoweto istoty wywodzące się z Planu Parażywiołu Lodu, na Materialu natomiast preferujące chłodne obszary pustynne. Są to padlinożercy o złej naturze, walczący jednak tylko ze słabymi istotami, na które zwykle rzucają się z ukrycia, wykorzystując swój zamrażający uścisk. Łuski tych istot mają barwę kości słoniowej z przebłyskami lodowego błękitu. Mają krótkie, masywne kończyny i szeroki, płaski ogon ułatwiający im poruszanie się i wspinanie po lodowych powierzchniach. Zwykle podążają śladem potężniejszych myśliwych, konsumując pozostawione przez nich resztki ofiar. O pokarm rywalizują z mniejszymi drapieżcami, na przykład wilkami. Mówią smoczym oraz powietrznym lub wodnym, często zacinając się i myląc. Są bardzo wyczulone na wszelkie docinki związane z ich niskim intelektem.

Smoczysko magmowe[]

Smoczyska magmowe wywodzą się z Planu Parażywiołu Magmy. Najczęściej spotykane są w górach o gorącym klimacie. Są najpotężniejszymi ze smoczysk, a z ich gorących ciał wprost dymi zła i zdradziecka natura. Gruby, łuskowaty pancerz smoczysk magmowe przypomina zastygłą lawę, oczy migoczą karmazynem a pazury połyskują obsydianem. Choć robią wrażenie powolnych i niezdarnych, jeśli chcą, poruszają się zaskakująco szybko i zwinnie. W walce unikają zabawy z ofiarą, bez zwłoki rzucając się na nią, unieruchamiając w potężnym uścisku i czekając aż zapali się od ich gorącego ciała i spłonie. Walcząc z grupą przeciwników, jeśli mają możliwość wzbicia się w powietrze, porywają pojedynczą istotę, odlatując w trudno dostępne miejsce, gdzie kończą sprawę.

Smoczyska magmowe zamieszkują zwykle głębokie jaskinie lub kratery wulkanów, w sąsiedztwie jezior lub rzek stopionej skały. Często współpracują z ifrytami i salamandrami. Głos tych istot przypomina grzmot. Władają językami smoczym oraz ziemnym lub płomiennym.

Smoczysko szlamowe[]

Smoczyska szlamowe wywodzą się z Planu Parażywiołu Szlamu, choć najczęściej spotyka się je na bagnach i mokradłach w chłodniejszych rejonach Planu Materialnego. Są to odrażające i podstępne kreatury, specjalizujące się w podkradaniu i niespodziewanych atakach na niespodziewające się niczego ofiary. Ich pokryte śluzem szarozielone łuski ociekają żrącą wydzieliną. Pazury i zęby smoczysk szlamowe mają zabarwienie brudnoszare a oczy są bladożółte. Za siedziby istoty te wybierają sobie najbardziej odrażające i cuchnące zakątki bagien i mokradeł, gdzie znajdują się ich położone w podziemnych jaskiniach legowiska. Czasem służą im szczepy jaszczuroludzi lub troglodytów, choć cierpliwość smoczysk w stosunku do tych ociężałych umysłowo stworzeń jest ograniczona. Smoczyska szlamowe władają smoczym oraz wodnym lub ziemnym. Ich mowa jest niewyraźna i robi wrażenie, jakby mówiły z pełnymi ustami.

W walce smoczyska szlamowe starają uciekać się do podstępu. Dzięki doskonałemu wzrokowi zazwyczaj dostrzegają ofiarę znacznie wcześniej, niż jest ona. Następnie uderzają znienacka z powietrza lub spod wody, starając się porwać ofiarę lub wciągnąć ją pod wodę, gdzie kończą walkę, dusząc ją lub uśmiercając wydzielanym przez całe ciało kwasem.

Zobacz też[]

Źródła[]

  • Draconomicon: The Book of Dragons (2003)
Advertisement